 |
| — Frederick Seidel (°1936) |
DE GUARDIAN PUBLICEERT in 2006 een interview⇲
waarin de Amerikaanse dichter Frederick Seidel zichzelf als volgt op de links-rechts-as plaatst: ‘Mijns inziens is het aangewezen om kritisch
te zijn voor links. Aan de andere kant heb ik helemaal geen sympathie voor
rechts. Het is zo brutaal dat het verwerpelijk is. Je
bent er bang van, maar dan bang op een minachtende manier.’
Bovenstaande
zinnen zijn nuttig om het gedicht te doorgronden dat al door de titel mijn oog
weet te trekken: Generalissimo Francisco
Franco Is Still Dead. Die titel werpt me ver terug in de tijd. Ik herinner
me 1975 als het jaar waarin Franco maar niet wil sterven. Tussen de
anti-Francobetogingen door hoor ik voortdurend nieuwsberichten die telkens melden
dat de generalissimo nog steeds leeft. Die berichten maken na Franco’s overlijden school in satires
die melden dat Franco nog steeds dood is⇲.
Ik
weet niet wanneer Seidel dit gedicht geschreven heeft, maar ik mag vermoeden
dat de inkt nog niet heel droog is. Ik vind het op de website van de London Review of Books. Daar zegt men
dat het op 16 november in de papieren versie van de LRB gepubliceerd wordt.
Mijn vertaling is dan ook, denk ik, een primeur.
Mag
ik, terwijl ik Franco lees, Trump
denken? (Make Spain great
again!). En mag jij al lezend aan de Catalaanse crisis denken? Van mij wel (long may Franco
reign!) Zelf heb ik er een stukje Vlaamse bodem in gelegd, waar ik ‘Is now a roaring lion with a mane’
vertaal als ‘Is nu de leeuw die klauwt zo
groot’.
Tenslotte
nog dit: al mijn vertalingen zijn het werk van een dilettant. Wie wil mag meehelpen,
want het is niet eenvoudig om de rijmelarij aan te houden waarmee Seidel — om
de hoeders van de goede smaak te choqueren? —zijn gedicht volpropt.
P.S.
Evenmin is het eenvoudig om het gedicht en de vertaling mooi leesbaar naast
elkaar te publiceren. Ik hoop dat het me technisch lukt en verontschuldig me als ’t resultaat visueel niet erg bevredigt (ik ben 't nog aan 't leren.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten