— In het bos werd een gele Renault Dauphine gedumpt (eigen foto) — |
‘Gelooft u in zo’n dingen?’ Meteen
herken ik Alain Remue, de man die u moet vinden als u een vermiste mens zoekt. Het boek dat ik aan ‘t inkijken ben heet Atlas van de imaginaire verklaringen en gaat over waanwetenschappen.
Het is mooi uitgegeven, een plezier om in te bladeren. ‘Ik geloof nergens in,’ antwoord ik naar waarheid. ‘Ik heb een collega die erg
goed is in zo’n patafysica,’ zegt Remue, ‘hij is betrokken bij het onderzoek naar de
Bende van Nijvel.’ Ik weet niet of ik Remue ernstig moet nemen. ‘Ja,’
zeg ik, ‘een mens zou voor minder naar
waanwetenschappen grijpen.’ Daar moet Remue om lachen. ‘Maar
hij boekt er wel resultaat mee.’
Terwijl we in de mensenzee richting uitgang sjokken vertelt hij over
een getuige, een man die de Bende in Aalst aan ’t werk ziet. En hoe die opmerkt
dat die Bende zich na de overval splitst. Vluchten doen ze niet met één auto, maar met twee. Die tweede auto kan de getuige niet zien, hij ligt
op de grond in Delhaize, hij hoort hem wel wegscheuren. Remues collega vraagt de getuige om zich het motorgeluid te
herinneren en tegelijk aan een willekeurige kleur te denken. Geel, zegt de getuige om iets te zeggen. Dan vraagt Remues collega die man om
zich nogmaals op het geluid te concentreren en nu aan een willekeurig automerk te denken. Renault, zegt de man, om ervan af te zijn.
De flik roept zijn mannen en zegt: We zoeken een gele Renault! Ik kijk
naar Remue: ‘Jawel,’
zegt hij, ‘en dat zonder dat die getuige iets gezien heeft.’
We zijn inmiddels bij de uitgang van de Boekenbeurs en
passeren moeiteloos de controleurs die de tassen op gestolen waar controleren.
‘En weet je wat de collega’s onlangs
ontdekt hebben?’ Neen, dat weet ik niet. ‘In het bos, op het perceel waar de Reus van de Bende een caravan heeft staan, vinden ze het wrak van een gele Renault Dauphine.’ Ik zeg:
‘Sorry, meneer Remue, ik moet me nu naar de
tram haasten.’
Remue gaat zijn eigen weg en ik stap op de 6 die me naar
Antwerpen-Centraal brengt. Pas wanneer de trein rijdt, durf ik het boek, dat
ik op de beurs ontvreemd heb, van onder mijn jas halen. Ik blader
verder in de Atlas van de imaginaire
verklaringen.
° Willem Vanhuyse. Atlas van de imaginaire verklaringen —
Handboek voor de patafysicus. 2017. Lannoo. 384 pp.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten