 |
— Ik weet het wel, het is ongepast om mijn kopje naast dat van twee grootheden te plaatsen, maar kan ik eraan doen dat we alle drie een soortelijke ervaring meegemaakt hebben? Auden in Bristol Street, Dylan in een mythisch Amerika en ik op de Spinoladijk die Bredene met de Oostendse Oosteroever verbindt. — |
Luister naar Nancy Zwaenepoel die het gedicht op facebook reciteert: https://www.facebook.com/nancy.zwaenepoel/videos/pcb.2670317413094159/2670308503095050/?type=3&theater
Toen ik op een avond
De dijk was opgegaan
Zag ik daar de menigte bewegen
Als was het wuivend graan.
Naast het bruisen van het water
Was er ook een liefdeszang
Die luider dan de golfslag klonk:
‘Mijn Liefde duurt wel eeuwenlang
‘Ik zal nog van je houden, lief,
Als China vlak naast Afrika te vinden is,
En als de zee over de duinen spoelt
En de zalm stoeit met de hagedis,
‘Ik zal nog van je houden als de zee
Te drogen aan de wasdraad hangt
En de sterren als de ganzen krijsen
Zoals ze doen wanneer de trek aanvangt.
‘De jaren kiezen ‘t hazenpad
Maar in mijn armen hou ik vast
De Bloesem van de Tijden
Mijn liefde is een eeuwige houvast.’
Toen begonnen storm te luiden
De klokken van de stad:
‘Alles wat daar nu gezongen wordt
hebben we al menig keer gehad.
‘In de krochten van je dromen
Waar geen billijkheid meer rest
Laat de Tijd zijn kuchje horen
Waarmee hij zelfs een kus verpest.
‘Dan volgen zorgen, kommer, kwel,
Al wat geweest is ebt dan weg.
De Tijd die krijgt zijn tijd nog wel
Hij is zelfs al onderweg.
‘Het strand dat er nu zo naakt bij ligt
Wordt straks met water overspoeld
De Tijd vermorst wat ooit geweest is
En ook wie duikt wordt weggespoeld.
‘Oh steek je handen diep in ‘t water,
En zoek daar op de tast
Staar, staar diep in 't water van de tobbe
En zoek daar maar naar enige houvast.
‘De gletsjer kraakt in het buffet
En de woestijn zucht in je bed
En het barstje in de theekop opent
De rechte weg naar ‘t laatste end.
‘Waar bedelaars het geld verbrassen
En de Reus met Jantje stoeit op ‘t strand,
Klein Duimpje zelfs een brulboei wordt
En Mietje haar benen spreidt in ‘t zand.
‘Oh kijk, kijk maar in de spiegel
Kijk naar al je kommer en je pijn:
Weet dat ‘t Leven toch een zegen blijft
Zelfs als er geen zegeningen zijn.
‘Ga nu voor het raam staan
En ween daar luid om al je smart;
Uw kromme naaste zult gij minnen
met heel uw kromme hart.’
Het was laat, laat in de avond,
Het koppel was naar huis gespoord;
Weg was het geluid der klokken,
En de zee zij deinde voort.
Hierboven staat mijn vrije vertaling van As I Walked Out One Evening
van Wystan Hugh Auden. Of moet ik het een hertaling↗︎
noemen, een adaptatie, een herschrijving↗︎?
Misschien kent u het antwoord op dat soort vragen. Laat het mij weten, ik zal de laatste zijn om u tegen te spreken.
As I Walked Out One Evening
van Auden↗︎
leer ik kennen via As I Went Out One
Morning van Bob Dylan die zich erdoor laat inspireren. Dylan gaat er vervolgens mee aan de haal. Audens avond wordt een ochtend. Dylan wandelt niet in Bristol Street maar in een mythisch
Amerika. Het gedicht zingt van eeuwige trouw, terwijl Dylan van zijn
‘damsel’ probeert af te geraken. Die
tegenstellingen heb ik in 2016 verwerkt in Toen de zee aan een wasdraad hing↗︎,
een verhaal waarin Dylan, Auden en ik een strandwandeling maken. Ik dacht toen al:
ooit ga ik dat gedicht vertalen.
Ik vraag aan meester Clerick of er al een vertaling bestaat en hij stuurt me per kerende een werkje van Marco Fondse. Ik vraag
het ook aan ‘t internet dat me naar Ans Bouter leidt. Kan
beter, vind ik na lezing van die twee. Als Dylan de handeling mag verplaatsen, dan ik ook! Ik wandel op de Spinoladijk die Bredene met de Oostendse Oosteroever verbindt. De zang
die Auden aan de spoorwegbrug beluistert, hoor ik beneden aan dat dijkje. De weide
wordt een strand en Audens rivier is bij mij de zee… Voor de rest ben ik toch wel dicht bij de oorspronkelijke tekst
gebleven, vind ik, en ik heb ook de rijmstructuur gerespecteerd. En voor alles heb ik de geest van het gedicht gerespecteerd.
Oordeel zelf! Hieronder plaats ik de oorspronkelijke tekst, naast de
twee alreeds bestaande vertalingen en in de vierde kolom staat die van mij. Hopelijk
is dat een beetje leesbaar, want ik heb er technische toeren voor moeten
uithalen, met Word, InDesign, Photoshop, PdF en JPEG, toeren die mijn petje een beetje te boven gaan.
Flor Vandekerckhove
Geen opmerkingen:
Een reactie posten