 |
Links: Marc Van Middelem en Flor Vandekerckhove op 2 juni 2018 in Oostende. Op de klasfoto zit Marc achter het nummer 20. Zelf sta ik achter 3. De volledige lijst met namen vindt u onder De jongens van het lager middelbaar⇲. |
VANDAAG NEEM IK je mee naar Marc Van Middelem, waarmee ik ooit de schoolbanken deelde. Daarna
zagen we elkaar niet meer, een kwarteeuw lang. Als ik hem in de vroege jaren
negentig toch weer ontmoet is dat in Oostende, in ‘t Kroegske⇲,
waar journalisten, dichters en andere verworpenen der aarde elkaar, onder het
vaderlijke oog van Iwein Scheer, broederlijk op de rug slaan.
Van
Middelem heeft in die dagen een dwarse kijk op ’t leven. Dat hij stevig
sigaretten rokend door ’t leven gaat, belet hem bijvoorbeeld niet om de Tien kilometer van Brussel te lopen. Die
dwarse kijk komt ook tot uiting in zijn fotografie. Ik herinner me een foto die hij van
de Bredense burgemeester Willy Vanhooren maakt. De socialisten zijn van naam veranderd
en de partij heet vanaf dan sp.a. Voor een grapje is burgemeester Willy Vanhooren altijd wel te vinden.
Marc fotografeert hem naakt, een fles bronwater van het merk Spa
bedekt zedig ‘s mans geslacht. ‘t Is een stunt, een persiflage op een bestaande
reclame van het watermerk, de foto haalt de nationale pers. (Ik formuleer dit
alles onder voorbehoud, want via mijn herinneringen
aan de jeugd van Freddy Buffel⇲ heb ik mijn geheugen ferm leren
wantrouwen.)
Dan
volgt er weer een lange periode waarin ik Van Middelem niet zie. Hoe het zich in
mijn geheugen nestelt weet ik niet, maar lange tijd denk ik dat hij overleden
is. Op de schoolfoto’s plaats ik een (†) achter zijn naam.
In
2017 krijg ik een mail uit het hiernamaals, dat in Mariakerke bij Gent blijkt
te liggen: ‘Doe het kruis achter mijn
naam maar weg, ben nog springlevend. Marc’.
Hij kan natuurlijk zeggen hij wil, denk ik eerst nog, maar wanneer Iwein Scheer
met de kunstenares Renée Lodewijckx trouwt, teken ik op het trouwfeest present om er mijn lange verhaal Ananas⇲
voor te lezen, herinnering aan de betogingen die destijds steevast in Iweins Kroegske
uitmondden. Onder de genodigden herken ik meteen Marc Van Middelem. En zoals je
’t op de foto ziet: hij is wel degelijk alive & kicking!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten