Het register ter rechterzijde van deze blog bevat het label Vabre. Wie het aantikt wordt naar een
twintigtal posten geleid. Want ja, ik vertel graag over dat bergdorpje in de Languedoc. In maart publiceerde ik in die reeks een stukje over twee ferme
vrouwmensen, Christine en Florence⇲, steunpilaren van de
plaatselijke gemeenschap. Op ’t einde maakte ik een belofte: ‘Over Vanessa, de jonge coiffeuse, ga ik het een
volgende keer hebben.’
Wat
weet ik over Vanessa? Ik weet dat ze een piercing heeft. Ook weet ik dat ze
jong & dynamisch is. Ze is actief in de plaatselijke middenstandsbond. In
de bingo heeft ze een Amerikaanse koelkast gewonnen en ze runt een eigen kapperszaak.
Ik ben een van haar klanten. Ze is single.
Hetero?
Bi? Lesbisch? Over haar seksuele voorkeuren weet ik niets, het is niet
omdat ze me knipt dat we intimi zijn. Ware ik vijftig jaar jonger geweest zou
dat misschien anders liggen, maar op mijn leeftijd is terughoudendheid een overlevingsstrategie.
Waarom
begin ik er dan over? Wel, ik wil iets terugdoen voor de geneugten die het dorp
me al zoveel jaren bezorgt. Ik wil de gestage commerciële neergang
van Vabre een halt toeroepen. Vandaar ook onderstaande oproep.
Mochten
er jonge lezers zijn (m/v/x) die een amoureuze verbintenis nastreven en 't alhier zo’n beetje uitgekeken zijn, raad ik hun aan om eens in de kapperszaak van Vanessa binnen te wippen, ze lijkt me wel een goede partij te zijn.
 |
| — De Laatste Vuurtorenwachter wil de gestage demografische neergang van Vabre een halt toeroepen. — |
Allemaal
goed & wel, zegt ge, maar wat moet een mens daar hele dagen doen, terwijl Vanessa
andere mensen aan ’t knippen is? Wel, ook wat dat betreft weet ik raad.
Vier huizen verder, in
dezelfde straat, bevindt zich de krantenwinkel. Die is momenteel over te
nemen, de uitbaters gaan met pensioen. Zou dat niets voor u zijn? De zaak
is ook bekend voor zijn (vooral plastiek) bloemen en daarenboven is ’t een filiaal van
Phildar: Vanessa, gazetten, fikfak, blommen, sjette⇲…
Dat kan niet misgaan.
Een
alternatief voor de krantenwinkel biedt de leegstaande bar-tabac, Café Du Pont, maar daarover schrijf ik
straks een apart stukje. Eerst eten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten