Men zegt dat je overal in Europa op Hollanders stoot. Dat is waar. Maar
wie goed kijkt vindt alom ook tekenen van een sterke Belgische aanwezigheid.
De houtstapel links op bovenstaande fotomontage maakt me daar bewust
van. Hij bevindt zich in het Franse bergdorpje Vabre. Onder de stapel staat een
kist: EIGENDOM VISMIJN ZEEBRUGGE 1986. ’t Schijnt dat je zo'n viskisten overal in Europa aantreft, merkwaardig genoeg ook in bergstreken waar er in de verste verte geen zee te bekennen valt.
De hakker van dat hout bezit wel meer Belgische objecten. Op de middenfoto
zit ik broederlijk naast hem, maar ’t is het schilderij boven de fauteuil dat
uw aandacht trekt. Het werk verbeeldt een vrouwenfiguur die, als een Belgische
leeuwin, vanaf de berg naar het dorp in het dal klauwt. U herkent meteen het Vlaamse
neo-expressionisme. Trouwe lezers herkennen zelfs
de hand van de maker ervan, Luc
Martinsen, waarover De Laatste Vuurtorenwachter zo nu en dan een stukje schrijft.
Ook lijfelijk kent Vabre een sterke Belgische aanwezigheid, bijvoorbeeld
in de figuur van Jules van camping Le Roussy. Dat het een Belgische uitbater betreft verraadt
de wegwijzer al, rechts in de fotomontage. In de lente ga ik daar eens frieten
eten, wat ongetwijfeld zal resulteren in nieuwe verhalen over Vabre, en ware ’t
niet dat het zo melig klinkt dan zou ik nu afronden met: waar Belgen
thuis zijn.
Flor Vandekerckhove
Geen opmerkingen:
Een reactie posten