Konijn met pruimen

Moet mijn boek een voorwoord hebben? ’t Is iets wat ik onderweg naar de Colruyt overweeg. Vanuit de vrieskou komt de naam Eric Idle me toegewaaid, want mijn boek bestaat uit drabbles, genre dat zijn oorsprong in Monty Python’s Big Red Book vindt dat Eric geredigeerd heeft. Zou hij dat voorwoord … Er kleven evenwel nadelen aan de Brit. Ik moet mijn verhalen dan vertalen, want hij kent Nederlands noch Creools. Bovendien is de kans reëel dat hij geld vraagt. 
Terwijl ik mijn fiets in het rek van de Colruyt schuif denk ik aan Delphine Lecompte. Zou zij dat voorwoord … Ik schuif de gedachte voor me uit en concentreer me eerst op uien, boter, gedroogde pruimen, pruimenconfituur, bloem, bruin bier, mosterd, laurierblaadjes, kruiden, diepvrieskroketten. En nog iets, maar wat?

Op de terugweg filosofeer ik verder over dat voorwoord. Ach, gij oude zot, zeg ik aan 't rondpunt tegen mezelf, de naam van Eric Idle komt niet toevallig bovendrijven: Idle, ijdel, ijdelheid. ’t Is eigenwaan die me aan Delphine laat denken, besef ik in de laatste bocht, want ik heb vernomen dat ze zondagmiddag te gast is in Touché. Ik wil haar alleen maar in mijn boek foefelen om me belangrijker te maken dan ik ben. Wat een pretentie!

Thuis geef ik de boodschappen af en zet de fiets weg. Vanuit de keuken roept mijn vrouw: ‘Ge zijt godverdomme de konijnenbouten vergeten!’

Flor Vandekerckhove