In april zijn we samen op reis geweest, mijn zoon en ik. Tijdens dat vader-zoon-ding hebben we enkele dagen in ons huisje in de Languedoc
doorgebracht. Gewoon onder ons. ’t Was lang geleden en ’t was vooral erg aangenaam,
ook hierom: alles getuigt er van dingen die we samen gedaan hebben.
We hebben veel gepraat — ik wist zelfs niet dat hij zo’n prater was — en
we hebben veel oude koeien uit de sloot gehaald; veel vrolijke herinneringen
ook aan zijn talrijke uitvindingen, want ja, mijn zoon heeft de inborst van een Panamarenko.
In zijn kinderjaren had ik hem meermaals gevraagd om me die ontwerpen,
tekeningen, schetsen en krabbels te bezorgen, zodat ik ze kon verzamelen en bijhouden.
Had hij nooit willen doen. Nu zei ik hem dat ik al die krabbels zeker tot vandaag had
bijgehouden.
Hij had dat zelf gedaan, antwoordde hij, de tekeningen bijhouden. Ze
zitten in dozen, zei hij, op een rek in moeders berging. Hij zou ze me
bezorgen.
Terwijl de avond over
het gebergte valt, het houtvuur knettert en de radio ons de Vijfde van
Mahler toewaait, rijpt in mij de idee om samen met mijn zoon een boekje te produceren,
een e-boekje waarop ons beider naam staat, tekeningen Bert Vandekerckhove,
teksten Flor Vandekerckhove; teksten geïnspireerd door Berts krabbels.
Ook omdat de uitgever
van het huis De Lachende Visch en de manager van de daaraan gekoppelde Weggeefwinkel
me op al mijn reizen vergezellen, kan ik, daar ter plekke, in dat huisje, op die
bergflank, dezelfde avond nog alle uitgeversproblemen oplossen: productie,
distributie, promotie, alles. Het contract is getekend. Voorziene jaar van
publicatie: 2020.
Inmiddels heb ik ook die
dozen al gekregen, Berts moeder is blij dat ze ervan af is, zegt ze. De
vuurtorenvloer ligt vol knipsels, tekenpapier, ruitjespapier, behangselpapier,
lijntjespapier, en al dat papier heeft inmiddels al een gedicht voortgebracht:
Naar Chalerwa.
Flor Vandekerckhove
Naar Charlerwa op podcast!
Mijn zoon Bert en ik
hebben het plan opgevat
om samen een boekje
te produceren.
Hij de tekeningen,
ik de tekst.
De
tekeningen zijn eerst,
de teksten worden erdoor geïnspireerd.
Er is al een
gedicht
uit voortgesproten.
U kunt het beluisteren
op podcast: klik hier !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten