De man komt binnen en schudt de regen van zijn jas want ja
’t Is wel een weer en hij ziet eruit als een ouwe rocker die hij
Wellicht ook is met die lange blonde lokken die de kale plekken
Niet verhullen kunnen want daartussen zie ik stukken roze hoofdhuid.
La, la, la la la la, la la la, la la...
Een leeuw op zijn retour denk ik en ik neem een stapel kranten van een
Stoel en leg die bovenop de stapel van een andere stoel en vraag aan deze
Leeuw op z’n retour om op de alzo vrijgekomen stoel te gaan zitten en ik
Hoop dat de weedgeur die in de kamer hangt hem niet al te zeer tegenstaat.
La, la, la la la la, la la la, la la...
Hij kijkt mij aan en ik kijk terug en ik vraag hem hoe het ermee gaat
En hij zegt me dat hij nog altijd moe is van de woestijn die hij doorkruist
Heeft rijdend op een paard zonder naam dat hem uiteindelijk tot bij mij
Gebracht heeft waar hij nu vermoeid op die ene vrije stoel is neergezegen.
La, la, la la la la, la la la, la la...
Het is hem aan te zien van dat naamloze paard en van die woestijn
Want zijn huid is rood en droog en gekloven zijn ‘s mans lippen en ik
Kan me voorstellen dat er bloed aan ’t kolken is onder het bevlekte
Verband dat als een mislukte bandana om zijn hoofd gespannen is.
La, la, la la la la, la la la, la la...
Prachtig zeg ik en ik duw de knop van mijn voicerecorder in omdat ik van
Hem weten wil wat blauwe speed is en waarom die uitgerekend blauw is
En weer zegt hij dat hij door de woestijn gereden is op een paard zonder
Naam om uit de regen weg te zijn en dat ik geen idee heb hoe goed dat voelt.
La, la, la la la la, la la la, la la...
Dat is hem helemaal niet aan te zien en ik kan alleen maar hopen dat
Het gedicht een andere weg in slaat zodat ik er nog iets van maken
Kan dat publicatie waard is want het wordt er niet beter op als hij er
Godbetert aan toevoegt dat er in de woestijn niemand is die je pijn kan doen.
La, la, la la la la, la la la, la la...
Dan zegt hij dat er in de woestijn planten en vogels en rotsen en dingen zijn
En zand en heuvels en ringen en dat de oceaan een woestijn is met leven
Onder de grond en met een perfecte vermomming erboven en dat onder de
Steden een hart van aarde ligt maar dat de mensen helaas geen liefde geven.
La, la, la la la la, la la la, la la...
Ik doe wel alsof ik nog een en ander noteer maar ik weet nu al met zekerheid
Dat ik dit gedicht over weed en blauwe speed nooit publiceren kan omdat het
Teveel op een hit van de band America lijkt die ik op de tv heb horen
Zingen door White de producent van iets wat tina heet in Breaking Bad.
La, la, la la la la, la la la, la la...
Flor Vandekerckhove
Het gedicht werd toegevoegd aan
de dichtbundel ‘De man die sneller schijt dan zijn schaduw’.
De bundel (e-boek, PDF) is gratis.
Vraag erom via liefkemores@telenet.be
de dichtbundel ‘De man die sneller schijt dan zijn schaduw’.
De bundel (e-boek, PDF) is gratis.
Vraag erom via liefkemores@telenet.be
1 opmerking:
party flock forum is ook wel nen goeien ;-) - iedereen on a horse with no name lalalalalalala
Een reactie posten