Nadat ik er eerst vele jaren bewust uit weggebleven was, sloot ik me enkele maanden geleden bij Facebook aan. Weifelend, maar in het besef dat het nuttig was om Ostend Social Club Avondgenoegen te promoten. Op mijn FB-pagina postte ik reclames voor en aankondigingen van optredens, en wees op ’t bestaan van mijn nieuwste verhalen en gedichten.
Corona gooide roet in ’t eten: reclame maken voor afgelaste voorstellingen was zinloos. Maar omdat ik nu toch in dat boek zat, ging ik bladeren. Schokkend! Mensen die ik kende, bleken zich daar als exhibitionisten te ontbloten. Als waren zij BV’s, en FB een van de gespecialiseerde boekskes, exposeerden ze zich omzeggens naakt op mijn scherm, brachten me met foto’s op de hoogte van hun eten, alsmede van hun liefdesleven, al dan niet vergezeld van sentimentele woordenkramerijen die ze probeerden als poëzie te slijten.
Mijn weerzin nam alleen maar toe wanneer ik de, laat ons zeggen, maatschappelijke debatten in ’t vizier kreeg; veelal racistische praat van volksgenoten die slechter Nederlands schrijven dan menig allochtoon. Arm arm Vlaanderen!
Maar wat voor mij de deur echt dichtdoet is het ‘monumentendebat’. Daarin zie ik mij bekende schrijvers, onderwijzers, kunstenaars en intellectuelen front vormen met ambtenaren en politici om ‘ons patrimonium’ te beschermen. Ze komen in verzet tegen ‘barbaren’ die in een wereldomvattende storm van directe actie de symbolen van het kolonialisme belagen. De activisten stoten in FB op een intellectuele club die het sneuvelen van de (eigen) ruiten belangrijker vindt dan (andermans) doden. Ik moet aan Marx denken: ’De bourgeoisie van de ganse wereld kijkt zelfgenoegzaam naar de massaslachting (…), maar is ontzet over de beschadiging van wat stenen en cement.’
Overwelmd door plaatsvervangende schaamte gooi ik de (Face)boeken toe! Ik keer terug naar mijn uitgangspositie en gebruik FB alleen nog als middel om m’n verhalen en optredens bekend te maken. Voor de rest geef ik gaarne toe dat het aantal daadwerkelijke lezers van mijn poëzie, dank zij FB, verdubbeld is, méér dan verdubbeld zelfs. Waar het er eerst vier waren, zijn ’t er nu tien. Al moet ik daar meteen aan toevoegen dat die 10 ietwat overschat is.
Flor Vandekerckhove
Neen, dan liever youtube !
2 opmerkingen:
Ik heb het ook niet zo begrepen op facebook en correspondeer liever veiligheidshalve via e-mail. Dat is al een hele sprong voor iemand als ik die stamt uit het stenen tijdperk. Ik leerde bij meester Rotsaert schrijven met een griffel op een lei (of heb ik dat al eens gezegd...)
Ha, het leistenen tijdperk !
Een reactie posten