 |
Allereerste vergadering van de ploeg die in 1988 Het Visserijblad van de ondergang redt. Van links naar rechts: Roland Desnerck, Marc Loy, Willem Lanszweert (†), Hugo Brutin, Ivan Schamp, Flor Vandekerckhove, Willy Versluys, Pierre Deseck, Walter Corveleyn (†), Robert Coelus, André Baert en Daniël Crabeels. (Plus Guido Walters (†) die de foto maakt.) Let op de bak bier en de thermoskan in ’t midden van de vergadering, let vooral op de Leuvense stoof⇲, vooraan in beeld. De rode pijl toont de nu niet meer bestaande plek waar de vergadering plaatsgreep. |
HET HUIS OP adres Baelskaai 2 bestaat niet meer, daar staat nu het imposante bouwwerk dat ONE heet. Ooit werd op die plek persgeschiedenis geschreven. Daar vormde zich in 1988 een ploegje dat een oud, befaamd, zelfs berucht Oostends tijdschrift van de ondergang wist te redden.
Dat de titel oud is kun je wel zeggen: het eerste nummer van Het Visscherijblad lag in 1933, in volle crisistijd⇲, op de toonbank. (De titel Het Visserijblad in hedendaagse spelling dateert van begin jaren vijftig.) De geschiedenis van het blad is heftig. In de periode 1952 krijgt het een ondertitel: Nieuwsblad van de Kust. In 1954 splitsen die titels zich in afzonderlijke bladen, enerzijds Het Visserijblad en anderzijds een informatief weekblad op krantenformaat. Het Nieuwsblad van de Kust concurreert dan rechtstreeks met het liberale Kustblad en de katholieke Zeewacht. Oplopende polemieken tussen de weekbladen worden niet alleen met de pen, maar ook voor de rechtbank uitgevochten. Het Nieuwsblad van de Kust verdwijnt, Het Visserijblad blijft.
Na het overlijden van de uitgever-stichter valt de drijvende kracht achter Het Visserijblad weg. In 1988 houdt het op te bestaan. Daniël Crabeels, Willy Versluys en ik richten op de Baelskaai prompt een vereniging op die het tijdschrift vooralsnog weet te redden. Die vereniging, vzw Liefkemores, geeft het blad uit, nu als maandblad, tot op de dag van mijn pensionering.
Wat maar weinig oudgedienden weten is dat Het Visserijblad ook vandaag nog bestaat⇲. Weten die oudgedienden overigens wel dat ze hier⇲ een volledige geschiedenis van het tijdschrift kunnen lezen?
Flor Vandekerckhove⇲
Dat de titel oud is kun je wel zeggen: het eerste nummer van Het Visscherijblad lag in 1933, in volle crisistijd⇲, op de toonbank. (De titel Het Visserijblad in hedendaagse spelling dateert van begin jaren vijftig.) De geschiedenis van het blad is heftig. In de periode 1952 krijgt het een ondertitel: Nieuwsblad van de Kust. In 1954 splitsen die titels zich in afzonderlijke bladen, enerzijds Het Visserijblad en anderzijds een informatief weekblad op krantenformaat. Het Nieuwsblad van de Kust concurreert dan rechtstreeks met het liberale Kustblad en de katholieke Zeewacht. Oplopende polemieken tussen de weekbladen worden niet alleen met de pen, maar ook voor de rechtbank uitgevochten. Het Nieuwsblad van de Kust verdwijnt, Het Visserijblad blijft.
Na het overlijden van de uitgever-stichter valt de drijvende kracht achter Het Visserijblad weg. In 1988 houdt het op te bestaan. Daniël Crabeels, Willy Versluys en ik richten op de Baelskaai prompt een vereniging op die het tijdschrift vooralsnog weet te redden. Die vereniging, vzw Liefkemores, geeft het blad uit, nu als maandblad, tot op de dag van mijn pensionering.
Wat maar weinig oudgedienden weten is dat Het Visserijblad ook vandaag nog bestaat⇲. Weten die oudgedienden overigens wel dat ze hier⇲ een volledige geschiedenis van het tijdschrift kunnen lezen?
Flor Vandekerckhove⇲
De e-boeken (pdf) van De Lachende Visch zijn gratis.
Mail erom (en vermeld de titel): liefkemores@telenet.be⇲.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten