Schrijven. Soms valt het echt wel tegen

Het schilderij vond ik op Why Keep Going? | Albert Camus & The Absurd Explained⇲. Nergens vind ik de naam van de schilder. Is ’t een product van artificiële intelligentie? De quote van Jim Jarmusch⇲ indachtig, laat ik me erdoor inspireren: ‘Niets is origineel. Steel alles wat je inspireert of je verbeeldingskracht aanwakkert. Verslind oude films, nieuwe films, muziek, boeken, schilderijen, foto's, gedichten, dromen, willekeurige gesprekken, architectuur, bruggen, straatnaamborden, bomen, wolken, watermassa's, licht en schaduwen. Selecteer alleen dingen die direct tot je ziel spreken, steel ze. Als je dit doet, zal je werk (en diefstal) authentiek zijn. Authenticiteit is van onschatbare waarde; originaliteit is onbestaand. (…) Onthoud sowieso altijd wat Jean-Luc Godard zei: ‘Het gaat er niet om waar je dingen vandaan haalt - het gaat erom waar je ze heen brengt.’

SOMS kom ik ’s morgens moe uit bed, zoals ik dat ook vandaag weer doe. Dan weet ik dat de dag moeilijk wordt. Zo’n dag mist inspiratie. Dan bieden klavier en scherm me gegarandeerd géén hulp. Door ’t raam turen helpt evenmin, niets helpt. Binnenblijven is op zo’n dag geen optie. Ik verlaat huis, straat, wijk en trek het ongewisse tegemoet. Ik volg contouren die nergens heen leiden. Is ’t de wind die me een richting toewaait? Is ’t de zee die ik daar, in vele tinten grijs, achter me laat? Is ’t een duin dat ik zo doelloos, in vele tinten duisternis, betreed? Wie weet — ik niet. Ik trek verder, terneergeslagen, moe, de blik neerwaarts. Op ’t einde van zo’n dag sta ik nergens, zo ook vandaag weer. Ik weet niet eens wiens schilderij me vandaag zo voortjaagt. Heb ik waarlijk zo'n colbertjasje aan en waarom draag ik geen baret, als altijd? Op zo'n dag valt het schrijven echt wel tegen. Zwaar, zwaar, zwaar, ge hebt geen idee. (Flor Vandekerckhove⇲)