Blankenberge variant van een universeel verhaal

Blankenberge — TOEN IK JONG was en stijf stond van testosteron, trok ik naar de dijk, om daar een vrouw te zien die me al in vervoering brengen kon door alleen maar met d’r haar te schudden. In gedachten zat ze achter me op de chopper en gaven we de wind vrij spel, een spoor van feromonen achterlatend. Obers staakten ’t werk, verkopers de verkoop, drinkers ’t drinken… Iedereen keek ons in ’t passeren na. De wind schroeide mijn okselharen, terwijl ik met vaste hand de stang omklemde. En zij mijn bast. Nooit eerder waren we zo geil geweest. Tot zover mijn gedachten. Ik stapte heel de dijk af en zag haar nergens. Onverrichter zake keerde ik terug naar huis. En bij ’t verlaten van de dijk hoorde ik achter me de spot van de Roeschaard — roes, roes, roes. (Flor Vandekerckhove⇲)

In Langs Vlaamse wegen breng ik verslag uit van een reis langs de grenzen van het graafschap Vlaanderen. Daar ga ik telkens op zoek naar de Vlaamse identiteit. Zoals alle e-boeken van uitgeverij De Lachende Visch is ook Langs Vlaamse wegen gratis voor elkeen die erom vraagt, ’t is een gift van de schrijver aan zijn lezers. Het boekje (2021, e-boek, pdf, 70 bladzijden, met een voorwoord van Jan Loones) ligt klaar in De Weggeefwinkel. Doe het meteen via liefkemores@telenet.be (vermeld de titel) en het boek ligt meteen in uw mailbox.