 |
| Bo Widerberg (1930-1997) |
In
Zweden bestaat er een traditie van linkse verhalenvertellers. Auteur en
regisseur Bo Widerberg past in een rij die van
het schrijversechtpaar Sjöwall & Wahlöö vertrekt en met Stieg Larsson⇲ tot in de XXIste eeuw
reikt. Van Bo Widerberg heb ik in de prille jaren zeventig het meesterlijke Adalen 31 (1969) gezien, film die niet
alleen mijn wereldvisie mee bepaald heeft, maar waarvan veel beelden me tot
vandaag bijgebleven zijn, ook omdat de regisseur lyriek & arbeidersklasse,
het persoonlijke en de politiek, overtuigend in een realistisch verhaal weet te
verenigen, iets wat maar weinigen gegeven is. Je moet zelf maar eens zien of ik
gelijk heb, je kunt Adalen 31 hier⇲ helemaal bekijken. Dat komt me goed uit, daardoor
moet ik dat beklijvende verhaal niet navertellen. Je kunt op ’t net trouwens nog films van deze veel te vlug vergeten regisseur zien, allemaal gratis,
jawel, weliswaar zonder Nederlandse ondertitels. Dat Bo Widerberg een kei is in
het verfilmen van lyriek kun je daardoor al zien in het eerder uitgebrachte Elvira Madigan⇲. Hij heeft in die film schitterende
pastorale beelden bij muziek van Mozart bedacht. Dat hij talent voor epiek
heeft kun
je dan weer zien in De man op het dak, verfilming uit 1976 van De verschrikkelijke man uit Säffle van Sjöwall & Wahlöö. En dat
hij een gedegen linkse rakker is blijkt uit een prent (1971) die Joe Hill herdenkt. De nadagen van de Dag van de Arbeid zijn uitermate geschikt om met deze boeiende mens kennis
te maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten