vrijdag 1 mei 2015

Het vergeten talent van Bo Widerberg

Bo Widerberg (1930-1997) 
In Zweden bestaat er een traditie van linkse verhalenvertellers. Auteur en regisseur Bo Widerberg past in een rij die van het schrijversechtpaar Sjöwall & Wahlöö vertrekt en met Stieg Larsson tot in de XXIste eeuw reikt. Van Bo Widerberg heb ik in de prille jaren zeventig het meesterlijke Adalen 31 (1969) gezien, film die niet alleen mijn wereldvisie mee bepaald heeft, maar waarvan veel beelden me tot vandaag bijgebleven zijn, ook omdat de regisseur lyriek & arbeidersklasse, het persoonlijke en de politiek, overtuigend in een realistisch verhaal weet te verenigen, iets wat maar weinigen gegeven is. Je moet zelf maar eens zien of ik gelijk heb, je kunt Adalen 31 hier helemaal bekijken. Dat komt me goed uit, daardoor moet ik dat beklijvende verhaal niet navertellen. Je kunt op ’t net trouwens nog films van deze veel te vlug vergeten regisseur zien, allemaal gratis, jawel, weliswaar zonder Nederlandse ondertitels. Dat Bo Widerberg een kei is in het verfilmen van lyriek kun je daardoor al zien in het eerder uitgebrachte Elvira Madigan. Hij heeft in die film schitterende pastorale beelden bij muziek van Mozart bedacht. Dat hij talent voor epiek heeft kun je dan weer zien in De man op het dak, verfilming uit 1976 van De verschrikkelijke man uit Säffle van Sjöwall & Wahlöö. En dat hij een gedegen linkse rakker is blijkt uit een prent (1971) die Joe Hill herdenkt. De nadagen van de Dag van de Arbeid zijn uitermate geschikt om met deze boeiende mens kennis te maken.

Geen opmerkingen: