 |
| — Na haar overlijden kreeg Emily een standbeeld. — |
In 1995 wordt een koe aan het slachthuis geleverd. Het dier ontsnapt en
vlucht naar de nabijgelegen bossen. Men probeert haar nog te vangen, maar
ze is haar achtervolgers te vlug af. Zes weken lang verstopt ze zich in het
woud. Men probeert haar met hooi te lokken, maar de koe loopt niet in de val.
Getuigen zien hoe ze samen met een hert op veilige plekken graast. Het
slachthuis geeft de zoektocht ten langen leste op en verkoopt de koe voor een
symbolische dollar aan een plaatselijke vegetarische gemeenschap. De koe komt uit de bossen
tevoorschijn en graast onder de naam Emily the Cow de rest van haar leven op de weiden van de pacifistische-vegetarische
stichting. Ze sterft in 2004. Na haar dood wordt daar
een standbeeld voor haar opgericht.
Het geval van Emily the Cow
is niet uniek. Ook koe Moly B. is op
soortgelijke manier aan een gewisse dood ontsnapt. Ze vlucht over treinsporen, vernielt de opgeworpen politieversperringen, zwemt over een rivier
en blijft zelfs te poot nadat men drie verdovende pijltjes op haar afschiet.
Ze maakt zoveel indruk gemaakt dat men beslist haar toch niet te slachten.
Ik vind nog langdurige en succesrijke ontsnappingen: schapen, apen, varkens… Er is ook
een geval bekend van olifanten die antilopen uit een kooi bevrijden.
Soms wordt zo’n vluchteling nooit meer gepakt. De dolfijn Takoma werd
door het Amerikaanse leger ingezet in Irak. In de terminologie van
dierenbevrijder Jason Hribal heet het alzo: ‘Takoma
the dolphin was a soldier in the US military’. Ze hielp bij het opsporen
van mijnen. Maar in 2003 deserteerde ze en werd nimmer weergevonden.
Zelf vind ik: zolang een koe nog kan ontsnappen, is niet alle hoop verloren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten