Hoe zou het nog zijn met Hugo Blanco?

— Strijdende generaties ontmoeten elkaar. In Zweden, waar hij vele jaren als banneling verbleef, ontmoet Hugo Blanco (°1934 - †2023) de jonge, wereldbekende klimaatactiviste Greta Thunberg. Blanco heeft een lang leven van strijd achter de rug, voor de arme boeren en inheemse volkeren in Peru. Thunberg staat aan het begin van een hopelijk lang leven in de strijd voor het overleven van de mensheid.  (Foto Carmen Vlanco Valer) —

IN DE EERSTE helft van de jaren 70 sluit ik me aan bij de RAL⇲. Dat is in die tijd de kleinste linkse politieke groep die er nog enigszins toe doet. De RAL maakt bovendien deel uit van een internationale groepering⇲ die na Mei 68 wereldwijd enige aanhang verwerft. Over de Gentse kern waarvan ik deel uitmaak heb ik hier⇲ en daar⇲ al stukjes gepost.

Idolen hadden we niet, maar er waren wel halve en hele beroemdheden. In België waren dat Ernest Mandel⇲ en de Waalse arbeidersvoorman André Henry⇲, in Frankrijk studentenleider Alain Krivine⇲. In Engeland was er de flamboyante intellectueel Tariq Ali⇲ en in Ierland de niet minder flamboyante Bernadette Devlin⇲. In Peru was dat Hugo Blanco.

Het is over die laatste dat ik iets wil vertellen.

Hugo Blanco is al in 1954 van de partij. In de vroege jaren zestig leidt hij in Peru boerenopstanden. In 1963 wordt hij gearresteerd en tot 1970 zit hij in een Peruaanse gevangenis. Er volgen jaren van ballingschap en wanneer hij naar huis terugkeert is dat om in de Constituante verkozen te worden. Later wordt hij weer verbannen, maar niet vergeten, bij zijn terugkeer verovert hij een zetel in het Peruaanse parlement. Vandaag is de inmiddels 83-jarige Blanco nog altijd politiek actief. (Ik schrijf dit stukje in 2019. Hugo Blanco overlijdt op 25 juni 2023.)

Wie meer over die mens wil weten, kan dat doen door zijn onlangs verschenen politieke biografie te lezen. (°) Bovendien is er nu een Engelstalige bundel met teksten van Hugo Blanco beschikbaar. (°°)

Blijkt dat Blanco sterk beïnvloed werd door de Peruaanse marxist José Carlos Mariátegui die vindt dat het socialisme in Latijns-Amerika mee gebaseerd moet zijn op de lokale Indiaanse cultuur, de traditionele samenlevingsvorm in de Andes en de strijd van de boeren voor landherverdeling.

In Mexico komt Blanco sterk onder de indruk van de Zapatistas⇲. Liever dan een linkse partij uit te bouwen vestigt hij op latere leeftijd zijn hoop op de constructie van een inheemse tegenmacht.

De internationale groepering⇲ waartoe Blanco destijds toetrad is vandaag maar een schim meer van wat ze geweest is, Blanco is er ook niet langer lid van. Maar de boeken die me tot dit stukje inspireren werden toch uitgegeven door een uitgeverij van deze internationale strekking. ’t Is iets wat meer zou mogen gebeuren, vind ik, plaats ruimen voor degenen die daar misschien geen lid meer van zijn, maar wel nog aan de kar trekken.

Flor Vandekerckhove⇲

(°) Derek Wall. Hugo Blanco — a revolutionary for life. 150 pp. Uitg. Resistance Books en Merlin Press. 2018. (°°) Hugo Blanco. We the Indians — The indigenous peoples of Peru and the struggle for land. Met een voorwoord van Eduardo Galeano. 196 pp. Uitg. Resistance Books, Merlin Press en het IIRE. 2018.