1. Marie-Jeanne — De naam van de kunstenaar ben ik vergeten, de plaats van de
vernissage eveneens. Ik herinner me wel dat ik daar Marie-Jeanne weergezien
heb. We herkenden elkaar meteen. Dertig jaar eerder was zij verloofd met de
broer van mijn verloofde. Onze verlovingen hadden geen stand gehouden en
iedereen was iedereen uit ’t oog verloren. Marie-Jeanne had, zei ze, in die
dertig jaar een carrière gemaakt die zich vooral in Luxemburg afgespeeld had;
die tijd was nu voorbij. Terwijl ze dat zei zag ik dat ze verschrikkelijk heet
was en ik weet vrijwel zeker dat zij dat ook van mij dacht.
2. Haring — Nadat ik op de vernissage
present getekend had verliet ik de galerie. Het was de tijd van de voorjaarsstormen en we bevonden ons in
een stad aan zee. De wind was naar het westen geruimd, en waar hij eerst alleen
maar krachtig was, heette hij nu storm. De kusttram reed niet langer uit — zand
in de rails — er was een vervangbus. Daarin verdeelde een jongen een pamflet
van de gele hesjes, ik was ontroerd. Her en der lag een omgewaaide
boom. Thuis haalde ik een haringfilet uit de bokaal, want in dat kon kan
ik wel wat omega 3 gebruiken.
3. Déja vu — Zo komen we thans aan de
laatste variatie. Ook ik heb nog geschilderd. Een van de werken die ik tentoonstel
bestaat uit gemengde technieken: lapjes linnen vastgekleefd op stroken papier,
reepjes canvas vastgeniet aan een stuk jute. Groot en delicaat werk, het kan
nauwelijks in mijn camionette. Al tijdens de vernissage koopt een Luxemburgse
zakenman het tableau en ik beloof hem dat ik het zelf in zijn Oostendse
appartement zal ophangen. Delicaat werk. Ik
zal er niet zijn, zegt hij, maar mijn
echtgenote wel. Dan pas zie ik dat zijn echtgenote Marie-Jeanne is, de hete
vrouw uit de eerste variatie.
Flor Vandekerckhove
 |
|
— Wereldpremière ! Men zegge het voort! Op zondag 20 oktober treedt de Ostend Social Club Avondgenoegen op in Bredene, in De Fakkel,
tijdens de vernissage van werk van kunstschilder Kathleen Vanhee. Vanaf 16 uur,
gespreid over de duur van de vernissage, voert Avondgenoegen er werk uit op tekst
van Flor Vandekerckhove en muziek van Dimer Geedts. De toegang is gratis.
Iedereen is welkom. Mocht je een idee willen hebben van wat dat geeft, luister
dan eens naar de podcast van De Laatste Vuurtorenwachter: Drie variaties op een
vernissage, klik hier ! —
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten