Op zoek naar Merkl en Haun

— Links Cary Haun, rechts Dameon Merkl. —

Mijn enthousiasme is nauwelijks te temperen wanneer ik enkele dagen geleden Waywords and Meansigns ontdek, de op muziek gezette Finnegans Wake, onvolprezen meesterwerk van James Joyce. Vooral de Opendoor Edition krijgt mijn onverdeelde aandacht.

Tijdens de voorbije dagen heb ik dan ook menig uur doorgebracht in het gezelschap van kunstenaars, musici, dichters, schrijvers, professoren en freaks die elk, op hun eigen manier, een stukje van het boek tot zich nemen. Een van de betere performances is, vind ik, van ene Dameon Merkl die in 2017, samen met Haunted Robot Ltd., een opname maakt van een bladzijde uit het boek. U kunt er hier naar luisteren. Ik vind dat zó goed dat de vragen van Paul Jambers in mij opborrelen: wie zijn ze, wat doen ze, wat drijft hen?  En dit is wat ik te weten kom.

Je denkt daar zelden aan, maar ook aan de overkant van de plas leven & werken mensen die erg goed zijn in wat ze doen en ons toch niet bereiken. Ongetwijfeld genieten ze enige bekendheid, maar verder dan een kring van ingewijden reikt die niet, of ze zijn wat men noemt ‘wereldbekend in eigen streek’. Is dat ook het geval bij Cary Haun en Dameon Merkl? Ik vermoed van wel, maar dan in Amerikaanse verhoudingen, 'much bigger'; in elk geval vermoed ik dat ze zeer geschikt zijn om mijn poëtica op los te laten.

Voor zover ik dat kan inschatten verdient de eerste zijn bete broods met grafiek en de tweede als tekstschrijver, maar ze zijn vooral niet voor één gat te vangen. Beiden zijn actief in de muziekwereld: punk. Ik begin bij Cary Haun. Kunstenaar, schrijver en musicus, ontsproten aan Long Beach, California. Maakt illustraties, doet studiowerk, schrijft essays en hij heeft ook een roman gepleegd: Some Tales & Travels of Captain Fakehead (2016, 374 pp). Ik zou wel eens een bladzijde van die mens willen lezen. Er is een website, Daar haal ik ’s mans mailadres op. Wellicht kom ik bij een anarchistische medemens terecht.

Dan is er Dameon Merkl, uit de Amerikaanse staat Colorado. Ook hij heeft een website. Maar wat een stem! Van hem vind ik ook deze beschrijving (die hij wellicht zelf schrijft): ‘ziet eruit als de lange, knappe zoon van Orson Welles en heeft de donkere vocale intensiteit van Nick Cave. Zijn diepe stem heeft een (…) timbre waar late-night jazz radio-show gastheren een moord voor zouden plegen (…) de broeierige maar duivels humoristische frontman van Bad Luck City (…) bestrijkt meesterlijk het terrein van avant-punk en lugubere lounge.’ Avant-punk en lounge dus: geen idee. In The Denver Post (waarvoor hij nog geschreven heeft) vind ik hier een kort interview, maar daarmee weet ik nog niet want Avant-punk is. Weet je wat? Ik vraag of hij een song op youtube heeft staan, zodat ik hem eens in volle doen kan bezig zien.

Benieuwd of een van die twee me gaat antwoorden. Misschien wel in een opmerking onder dit stuk.

Flor Vandekerckhove

PS.: Ik schrijf die twee een briefje. Dat gaat als volgt:

Dear Dameon and Cary, You will not understand the blog post I wrote, it’s written in Dutch by a Belgian blogger who calls himself The Last Lighthouse Keeper. But, with a little help of GoogleTranslation, you may understand what it is about. And you may also understand what I am asking you. I read that Cary has ‘an assortment of essays’. I'm curious to know what he writes about & how. And maybe I'll try to translate a page in Dutch. What is Haunted Robot Ltd.? Is it a group? Is it a one man? Is it a company? Is it just a name? Can Dameon lead me to a place on the worldwide web where I can see him at work with Bad Luck City? (Or can see him in other performances) Can he send me some song lyrics? I’m interested in ‘The stories he weaves in song are spun from the urban-underbelly mythos of film noir, Cormac McCarthy and James Ellroy.’ You’re both totally unknown here. But I’d like to see more of of you, both of you. En ik sluit af met het internationale Toodeloo.