Onderbroekenhumor bij de beat

Lawrence Ferlinghetti voor de etalage van de City Lights Bookstore die hij in San Francisco stichtte.

De dit jaar overleden Lawrence Ferlinghetti↗︎ (°1919) heeft de Beatgeneration↗︎ overleefd, hij werd 101. Hij was er al bij toen hij in de jaren vijftig met Kenneth Rexroth↗︎ poëzie met jazzmuziek op plaat zette. Ge zoudt het niet zeggen als ge Underwear leest, maar Ferlinghetti was een ernstig man, ernstiger dan de meeste beats; zo was hij uitbater van City Lights Bookstore, toonaangevende boekwinkel. Over zijn positie in het poëzielandschap schrijft Terras voor Internationale literatuur↗︎: 

Ferlinghetti wordt nog altijd gezien als een van de proto-Beats, een zielsverwant van figuren als Allen Ginsberg, Gary Snyder en Jack Kerouac. Zijn eigen poëtica sloot echter niet naadloos aan op die van andere leden. Hij had bijvoorbeeld een afkeer van de apathische levenshouding die geassocieerd werd met de Beats, het buitenstaandersschap. In tegenstelling tot Jack Kerouac, die zich steeds meer zou afkeren van een voor hem onleefbare maatschappij, mengt Ferlinghetti zich juist actiever in het publieke leven van zijn tijd. Hij onthoudt zich daarbij niet van expliciet politiek commentaar, vooral in latere gedichten, zoals de satire Tyrannus Nix? (1969). De poëzie wordt door hem in navolging van Rexroth als instrument aangewend om de wereld te beïnvloeden. Voor Ferlinghetti geen technisch vormspel, geen fijne kneepjes van het vak: poëzie moet zeggen waar het op staat en daarbij zo toegankelijk mogelijk zijn. Ironisch woordspel, elementen uit de populaire cultuur, herhaling en jazzritmes zijn middelen die Ferlinghetti inzet om zijn boodschap over te brengen. Mede hierdoor is hem vaak een bepaalde oppervlakkigheid verweten: zijn poëzie zou te gegrond zijn in de actualiteit en de populaire cultuur en hierdoor de tand des tijds niet doorstaan. Hoe zwaar Ferlinghetti dergelijke overwegingen laat meewegen is nog maar de vraag. Zijn voornaamste streven is om de poëzie onder de aandacht van een breder publiek te brengen, niet in gedrukte vorm in stoffige bibliotheken maar gedragen door de levende stem van de dichter – op straathoeken, op lp en inmiddels zelfs in MP3-formaat.

Op MP-3, net als ik dus, die onderaan dit stukje, samen met Lawrence, zijn ondergoedgedicht reciteer. (Flor Vandekerckhove)      [63]

Ondergoed op youtube

www.youtube.com/watch?v=_w6tXiwU5-w