De dubbele oneliner van de slapers bestaat uit twee van de 100 poëtische oneliners die ik aan ’t schrijven ben, me houdend aan vaste regels: twee keer één lijn, 17 lettergrepen, geen leestekens, geen kapitalen. De oneliner komt uit het niets en verdwijnt daar ook weer in. (Flor Vandekerckhove↗︎)
- een zucht slakend staakten ze voor ’t slapengaan hun socratisch gesprek
- in stilte dromend hernamen ze slapend hun socratisch gesprek
De inspirerende/illusterende tekening is Pink and Green Sleepers van Henry Moore, 1941. Grafiet, inkt, gouache en was op papier. 381 × 559 mm. Collectie Tate. Het werk behoort tot het publiek domein.
Sommige bronnen zeggen dat Henry Moore↗︎ zijn schuilplaatstekeningen maakte nadat hij op een nacht in 1940 onderdak had gezocht in een metrostation en daar gefascineerd werd door de families die er kampeerden. Anderen zeggen dat Moore metrotrips maakte en de figuren op de perrons zag, terwijl de trein passeerde. Terugkerend in zijn atelier, maakte hij de Shelter-tekeningen vanuit zijn herinnering. Een criticus vergeleek de vreemde kleuren, krassende lijnen en putjes met 'korstmos van grijs gesteente, de gekleurde textuur van verweerd gesteente, het vurige zwart en rood van stollingsformaties van brandende steenkool'. Dergelijke associaties tussen Moores schuilplaatsen en de natuur ondersteunden een algemene propagandaboodschap dat binnen het Britse volk een ontembare, bijna elementaire kracht leefde die ongeacht de dreiging zou zegevieren.
De dubbele oneliner
op YouTube
[Bij 't declameren begeleid ik mezelf op de strumstick,
daarbij in toom gehouden door de drummer van GarageBand.]
www.youtube.com/watch?v=ywaNbv9O5hA[415]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten