Herinneringen aan een man

— Oriana Fallaci (1929-2006) en Alexandros Panagoulis (1939-1976), minnaars. —

Vandaag is een tragische verjaardag. Op 21 april 1967 wordt Griekenland, na een militaire staatsgreep, een dictatuur, het beruchte Kolonelsregime⇲. Die dictatuur duurt tot 1974. Duizenden Grieken worden om politieke redenen gevangengezet en duizenden worden gedwongen in ballingschap te gaan. Naar schatting zijn er in de eerste paar dagen na de staatsgreep meer dan 10.000 gearresteerd. Een volledig gebrek aan persvrijheid betekent dat gevallen van schending van burgerrechten niet worden onderzocht. Dit leidt tot een angstpsychologie onder de burgers.

Trieste verjaardag, inderdaad, maar veel Grieken laten ’t niet zomaar over zich heen gaan. Dat geldt niet in ’t minst voor Alexandros Panagoulis⇲ door Oriana Fallaci liefdevol beschreven in haar roman Een man (1980). Over dat boek en over die man post ik in 2014 een stukje dat ik n.a.v. deze verjaardag graag weer ophaal. Volgens mij lees je daar het mooiste ooit door een auteur over een betoging geschreven: ‘Voorop het oudje met het hoedje en het dwergmeisje met de grote tas: het oudje hief haar volgekrabbelde shawl die vastgemaakt was aan een stoelpoot op, het dwergmeisje hield een onleesbaar bord dat van de hemel wàt gemaakt was omhoog. Op de eerste rij jij en ik en de kreupele, en twee van de jongelui, de anderen erachter.’ EN DAN BEGINT HET: klik op Een man, een betoging⇲.
Flor Vandekerckhove⇲

Oriana Fallaci. Een man. 1980. Uitg. Bert Bakker, A'dam. 523 ps.