 |
| Links: het pamflet dat de aprilvis uit Het Visserijblad ernstig nam en protesteerde tegen de uitverkoop van de Oostendse vismijn. Rechts: krantenartikel waarin de Oostendse Havengemeenschap betrokkenheid bij het pamflet ontkent. |
Doordat de wereld tegenwoordig dagelijks massa’s nepnieuws⇲ over zich krijgt, heeft de gewoonte aan populariteit ingeboet, maar destijds was dat wel anders. Wie in die tijd op 1 april de krant opensloeg, mocht er zeker van zijn dat daarin een aprilvis⇲ verscholen zat. Toch waren er altijd wel mensen die met open ogen in de val liepen. Zo meldde Gazet van Antwerpen op 1 april 1973 dat de dierentuin wegens plaatsgebrek dieren van de hand deed. 200 lichtgelovigen daagden op om zo’n dier uit de zoo mee naar huis te nemen.
Ook Het Visserijblad⇲ deed eraan mee. De aprileditie van 1993 berichtte dat de vismijnen van Oostende en Zeebrugge op 1 april overeenkwamen om de taken te verdelen. ‘Het is de bedoeling dat alle platvis in de achterhaven van Zeebrugge verkocht wordt en de rondvis alleen nog in de vismijn van Oostende.’
In Oostende was er minstens één die er niet om kon lachen. In de vismijn werd een pamflet verspreid: ‘Het is duidelijk dat Oostende hiermee zijn doodvonnis heeft getekend. Iedereen weet dat de markt voor rondvis verpest is en overspoeld wordt door goedkope Oosteuropese en Russische rondvis. Oostende krijgt gewoon een rot en vergiftigd geschenk en moet zich tevreden stellen met het afval van de Noordzee.’ Geen uitgever, maar onderaan stond wel: De Oostendse havengemeenschap. Die organisatie bestond ook echt, maar had naar eigen zeggen niets met het pamflet te maken. De secretaris protesteerde in Het Laatste Nieuws met klem tegen de ‘wansmakelijke en totaal misplaatste actie naar aanleiding van een ontspoorde aprilgrap.’
 |
Flor in spoken word dient om de gedeclameerde versies van mijn verhalen/gedichten kenbaar te maken. Wie op Facebook zit, klikt hier⇲. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten