[Een molfiet is de zeemansvariante van de zondebok. Het woord wordt gebruikt om aan boord van 't schip iemand aan te duiden die de schuld toegeschoven krijgt.] |
De molfiet haalt zijn matras
van boord. Die vangt een windstoot en hij sukkelt met matras en al in 't
dok. Een half
uur later voert een ambulance, met loeiende sirenes, de onderkoelde molfiet weg
van de kaai. Een kruispunt, een bromfietser. De
ambulancier drukt hard op het rempedaal. De ambulance slipt in een plas en draait rond zijn as. De draagbaar botst tegen de achterdeur
die openschiet. De brancard vliedt uit de wagen. Dwars over het kruispunt volgt
hij, op zijn kleine, bibberende wieltjes, cirkelend rond zijn as, een rechte lijn die
bepaald wordt door de scheve toestand waarin de ambulance zich bevindt. De
chauffeur ziet hoe de draagberrie een oud vrouwtje omver rijdt. Hij
springt uit de auto, legt de aangereden vrouw bovenop de molfiet, schuift de
brancard weer in de ambulance en rijdt de twee, met loeiende sirenes,
naar de spoed. Doordat het vrouwtje òp
hem ligt krijgt de molfiet weer warm, wat zijn herstel erg
bespoedigt. Het vrouwtje daarentegen sterft enkele dagen later aan de emoties, maar niet voordat zij haar fortuin heeft nagelaten aan de molfiet, de
laatste man die ze even toevallig als onverwachts heeft
mogen berijden.
Flor Vandekerckhove
1 opmerking:
Alweer een heel fijn verhaal, dankjewel 😉😂.
Een reactie posten