Toen de as over het strooiweide verspreid werd, maakte de strooibus een kort geluid dat in mijn herinnering het midden hield tussen een blender en de lader die in een geweer geschoven wordt. In de verte ruisten de populieren zoals ze dat daar altijd doen. De lijkbezorger overhandigde me een doosje waarin een blokje as van moeder zat. Ik vond het een macaber toemaatje, maar zei toch bedankt voor de attentie. Op de parking zette ik het doosje op het dashboard en reed naar huis. Er was geen koffietafel, dus maakte ik koffie. We zaten in de fauteuil, mijn zoon en ik, en terwijl de avond over 't land viel, draaiden we elk een joint.
Flor Vandekerckhove
Geen opmerkingen:
Een reactie posten