Betsy van ‘t Sas

— Foto uit het politiedossier. —

Op 1 juli 1952 verdween Betsy uit haar woning, gelegen in de Buurtspoorwegstraat te Bredene. Niemand wist waarom, niemand wist waarheen. Na enige tijd werd haar woning aan een jong koppel verhuurd, Betsy werd door de Bredenaars vergeten. 

Twee jaar later reed verzekeringsagent Deschaede in ‘t donker naar huis. Onderweg ramde hij een paaltje. Hij vervolgde zijn weg, ging naar bed en sliep tot hij door de politie wakker gebeld werd. 

Dit is wat Deschaede toen verklaarde: ‘Toen ik op 1 juli 1954 om 23 uur, via de Prinses Elisabethlaan, huiswaarts keerde, zag ik plots een obstakel opdoemen. Bleek dat een naakte vrouw in ’t midden van de weg stond. Ik kon haar net ontwijken, maar raakte wel een paaltje.’

Van de vrouw was nadien geen spoor meer te bekennen. Hij kon wel een persoonsbeschrijving geven: ‘Ze had lang blond tot bruin haar en soortgelijk schaamhaar. Wat me opviel was dat ze ook over borsthaar beschikte, eveneens bruinachtig blond.’

De wijkagent herinnerde zich een foto van de twee jaar eerder verdwenen Betsy. De commissaris heropende het dossier.

Sindsdien blijven er meldingen komen. In 1958 spot een Bredenaar Betsy op de Wereldtentoonstelling. In 1960 neemt ze met ontblote borst deel aan een betoging tegen de Eenheidswet. In mei '68 zou ze het Bredense politiebureau met stenen bekogeld hebben. Iemand die onbekend wenst te blijven zegt dat hij Betsy verleden jaar op het naaktstrand gespot heeft, maar nu met grijs borsthaar. 

Normaliter hecht ik weinig geloof aan zo’n getuigenissen, maar onlangs zag ik een vrouw die me erg aan haar liet denken. Waarom dacht ik in die vrouw Betsy te herkennen? Had zij haar boezem ontbloot? Neen! Had ik een pluk borsthaar uit haar blouse zien priemen? Neen! Had ik enig borsthaar horen knapperen? Neen! Ik kon er geen zinnige verklaring voor geven en dat kan ik vandaag nog altijd niet.

Flor Vandekerckhove