prins
de prins op het witte paard
zoekt vergeefs een manier
om ongezien door paardenmeisjes
altijd op de loer
terwijl ze hun paarden laten springen
galopperen en draven
en heimelijk wachten op het moment
waarop ze de witte paardenprins
weer kunnen stalken
en terwijl de prins zijn witte paard
nog aan ’t ontzadelen is
komen de paardenmeisjes
in groten getale als paardenvliegen
op hun veelkleurige paarden naar diens stal toegesneld
waarna hij de stallen ontvlucht
en wanneer de lijnbus die avond
van het paardenland naar de stad trekt
is die zoals verwacht met paardenmeisjes gevuld
alsmede met één enkele opgejaagde paardenprins
’t is aan het bushok met de slechtst mogelijk reputatie
een stopplaats door paardenmeisjes ongebruikt
maar wel in een wijk waar paardenprinsen in groten getale
als paardenvliegen naartoe komen snellen
dat hij de lijnbus verlaat
die verder trekt
net als de prins
achterna gekeken door wel honderd paardenmeisjesogen
uit een lijnbus overvloedig met paardenmeisjes gevuld
weg van de plek
waar Billie Holiday destijds
vlak naast het huis van de rijzende zon
haar duivels placht te ontbinden
zoals vastgelegd werd in beelden van Toulouse Lautrec
een plek waar de luchten gevuld zijn
met de geur van vers geil van witte paardenprinsen
daar waar Mata Hari destijds luid toegejuicht
op ’t podium placht te dansen
declameert de witte prins zijn jongste vers dat luidt
zie hem hier staan
kijk hem eens aan
zijn vrouw is er vandoor gegaan
de kinderen ontvlieden hun vader
de buren komen niet langer nader
het is alsof hij nooit heeft bestaan
hij staat er alleen voor
de koelkast is leeg
de portefeuille is leeg
de bankrekening is leeg
ook zijn paard heeft hem verlaten
niets werd hem gelaten
de gordijnen zijn dicht
hij durf zich nergens nog te vertonen
kijk hem eens aan
zie hem hier staan
Over de prins op het witte
paard, die niet wil deugen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten