Mijn nageslacht en ik

— Rechts: de Akai Force. —

Een gezelschapsmens ben ik niet, een familieman evenmin, ik breng mijn tijd graag in afzondering door. In die afzondering gedijt al eens iets wat van mijn (groot)vaderlijke gevoelens getuigt. Zo heb ik in 2020 een boekje gemaakt dat Zelfonderzoek↗︎ heet. Dat is samen met mijn dochter gebeurd en we zijn erin geslaagd dat te doen zonder elkaar voor de voeten te lopen; als gelijken, zij beelden, ik woorden. 

Dit jaar smaakte ik dan weer het grootvaderlijke genoegen dat een mijner kleindochters achttien werd. Daar was ik aan ’t denken terwijl ik op de Spinoladijk↗︎ in m’n eentje naar zon, zee & zand aan ’t kijken was. Alzo mijmerend viel mijn eigen achttiende me te binnen. In het zog van die gedachte dacht ik aan Yellow Submarine, song die me verblijdde toen ikzelf 18 was. Zag ik daar opeens geen periscoop uit zee oprijzen?! Enfin, dat echt gemijmerde verhaal↗︎ [179] gaf ik aan mijn achttienjarige kleindochter als verjaardagscadeau. Ge ziet, ik mag dan niet het type van de gezellige opa zijn, ik doe wel een en ander.
Wist u trouwens dat mijn zoon al van kindsbeen een groot Panamarenco-gehalte heeft? Zijn oude kindertekeningen hebben me tot enkele gedichten geïnspireerd en een ervan heet Naar Charlerwa↗︎. Die zoon is intussen al lang geen kind meer, maar dat Panamarenco-gehalte heeft hij gelukkig behouden. Daar bovenop heeft zich recentelijk een muziekmicrobe genesteld. Hij maakt muziek met mij onbekende electronica die Akai Force heet, toestel dat ik in hoofding afbeeld. Voor Naar Charlerwa heeft hij nu met behulp van die machine een muziekstukje gemaakt, een eerste compositie. Daaraan heb ik achteraf het gedicht in spoken word↗︎ toegevoegd. Waardoor Naar Charlerwa geëvolueerd is van een gedicht naar een muzikale compositie, gemaakt door vader en zoon, is dat niet cool?    [111]

Flor Vandekerckhove⇲

Naar Charlerwa

Muziek en beelden Bert Vandekerckhove

Woorden Flor Vandekerckhove

www.youtube.com/watch?v=6F5SJk4P1RQ