zondag 2 oktober 2022

Op een bank aan ’t Dunegat

Links: De weg naar 't strand in Bredene, het Dunegat, in de begindagen van de wijk (foto collectie Dennis Goes). In de verte, rechts van de Duinenstraat, het Grand hotel de l’Espérance↗︎. Of is 't hotel Glibert? Rechts: oud-Bredenaar Luc Blomme↗︎ fotografeert een zelfgeschilderde marine. Hij staat in zijn eigen schaduw, mislukte foto die onverwachts toch een mooi beeld oplevert.

Bredene, 1 oktober, op een bank aan ’t Dunegat — Hier werd in de zomer ’t geld uitgegeven en verdiend. Nu: strandbar dicht, muziek gestopt, meneer pipi naar huis. Het ruisen van de zee neemt de dingen weer in eigen hand. In míjn hand een boek. Ik laat me meedrijven op ’t ritme van Italo Calvino↗︎. (°)
Er komt een meisje voorbij dat een parasol op haar schouder laat draaien en ook een beetje de rondingen van haar heupen. Er komt een vrouw in het zwart voorbij die even oud is als ze eruitziet, met onrustige ogen achter haar sluier en trillende lippen. Er komt een getatoeëerde reus voorbij; een jonge man met wit haar; een dwergvrouw; een tweeling in het koraalrood. Er gebeurt iets tussen hen, een uitwisseling van blikken als lijnen die de ene figuur met de andere verbinden en pijlen trekken, sterren, driehoeken, tot alle combinaties in een ogenblik tijds uitgeput zijn en er andere personages op het toneel verschijnen: een blinde met een jachtluipaard aan een ketting, een courtisane met een waaier aan struisveren, een jongeling, een kanonvrouw. (…)
Al die personages passeren voorbij mijn bank aan ’t Duingat, de kanonvrouw uitgezonderd. Dit alles overkomt mij echt, iets wat Italo Calvino in de vroege jaren zeventig al overkomen is en veel eerder ook Marco Polo↗︎. En wanneer te elfder ure toch nog de kanonvrouw passeert, mag ik waarlijk van een wonder spreken.
Flor Vandekerckhove↗︎


(°) Italo Calvo. De onzichtbare steden. L.J. Veen Klassiek A’dam/A’pen. Veertiende druk 2013. Oorspronkelijk Le città invisibili, 1972. Nederlandse vertaling Henny Vlot. De citaten komen uit dat boek.


Sinds kort is er op Facebook een pagina Flor in spoken word. Hij dient om de gedeclameerde versies van mijn verhalen beter kenbaar te maken. Wie op Facebook zit, klikt hier↗︎. 

1 opmerking:

geert barbier zei

Wadend door de branding waant de poeet zich een watermens