Heisa

‘Als een prozaschrijver genoeg weet van waar hij over schrijft, kan hij dingen weglaten die hij weet, en de lezer zal, als de schrijver waarachtig genoeg schrijft, een even sterk gevoel van die dingen krijgen alsof de schrijver ze had gezegd. De waardigheid van de beweging van een ijsberg is te danken aan het feit dat slechts een achtste ervan zich boven water bevindt. (Ernest Hemingway in Death in the afternoon)

AL WAT van de heisa overblijft is dit handpalmverhaal van honderd woorden, waarin één keer Luxaflex voorkomt. En hoe is ’t afgelopen? Op een sisser wellicht — is ’t niet altijd zo dat ’t uitloopt op een sisser? De kleinkinderen waaiden het weg als de grootjes er weer over begonnen: ‘Ah’, zeiden de kleinkinderen, ‘dat is allemaal van vroeger.’  ’t was nochtans heftig geweest, we hadden onze rug gerecht, we waren op onze achterste poten gaan staan. Ik ook, zelfs ik had me schrap gezet, iets wat ik anders nooit doe: GEEF ONS ONS VUURTORENLICHT TERUG, hadden we in koor geroepen.

Flor Vandekerckhove⇲

Mijn jongste publicatie is een e-boek dat 200 verhalen bundelt. ’t Zijn extreem korte verhalen, soms drie lijnen, soms maar één; speciaal geschreven voor internetlezers waarvan men zegt dat ze een korte spanningsboog hebben, ’t is dus echte internetliteratuur. Meer: elk van die verhalen kan ‘getagd’ worden, aangeklikt. Wie dat doet komt op m’n YouTubekanaal terecht, waar ik dat verhaal voorlees, declamatie die ik lardeer met beelden en muziek. Eerder had ik al iets soortgelijks gedaan met Gauw!⇲, waarin ik over mijn kindertijd vertel, in dat boek krijgt elk hoofdstuk een tag die de lezer desgewenst naar een muziekje uit het aldaar besproken jaar leidt.

De digitale publicaties (pdf en EPUB) van De Lachende Visch zijn gratis. Mail erom (en vermeld de titel: in dit geval ‘200’, dan begrijp ik het wel.): liefkemores@telenet.be⇲.