 |
| De spiraalvormige, opwaartse vlucht van de torenvalk, an artist impression of course. |
SOMMIGE nieuwbouwappartementen op de Oostendse Oosteroever kijken vlak op Lange Nelle⇲ uit. Die vis-à-vis⇲ veroorzaakte in’ t verleden al eens heisa⇲, maar nu de herrie geweken is, wil ik de bewoners van die appartementen een vraag stellen: ziet u daar de torenvalk nog vliegen?
Toen ik, van 1988 tot 1996, op de hoek van Baelskaai en Vuurtorendok woonde⇲, zag ik de torenvalk⇲ haast dagelijks. Ik heb hem daar met succes op een grote muis zien jagen — als ’t al geen kleine rat was. Op z’n mooist was hij wanneer hij omheen de vuurtoren cirkelend van beneden helemaal tot boven vloog, waar hij zich in een raamgat nestelde, iets wat ik haast dagelijks te zien kreeg. Die opwaartse spiraal was zo indrukwekkend dat ik nu, zoveel jaren later, op mijn wandelingen⇲ nog altijd aandachtig naar de vuurtoren kijk, in de hoop het nog eens te mogen meemaken, tot nu toe vergeefs. Vandaar mijn vraag aan de bewoners: ziet u daar de torenvalk nog vliegen? Niet dezelfde natuurlijk, dat weet ik ook wel, maar diens nichtje of een achterkleinkind…
Op een dag stonden we oog in oog, de torenvalk en ik, dat ging zo.
Met een inspecteur mocht ik mee de draaitrap op, tot boven in de toren. Onderweg passeerde ik het raamgat waar de torenvalk aan ’t suffen was. Een kort moment keken we elkaar recht in d’ ogen. We schrokken beiden, maar hij toch meer dan ik. Fladderend haastte hij zich uit de voeten en ik bleef gelukkig staan op mijn voeten, want onder mij was ’t meer dan 300 treden diep.
Nog ’n toemaatje. In 2020 schreef ik een gedicht waarin ‘mijn’ torenvalk een plaats kreeg, want ja, waarde bewoners van de Oosteroever, die vuurtoren en alles wat errond gebeurt, is voor ons altijd al een bron van inspiratie geweest. En ik hoop voor u hetzelfde. Kijk eens naar Mijn laatste internetaankoop⇲.
[386]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten