Niet alleen de vis wordt duur betaald

De band vat een song aan over een straat die ik goed ken, straat die hier in de stationsbuurt ligt: Jubilee Street. Godver, mijn telefoon! Ik incasseer boze blikken van wel honderd ouwe rockers die net als wij naar de zaal afgezakt zijn om van de concertfilm te genieten. Een sms-bericht. Terwijl Cave zijn duivels ontbindt, lees ik: ‘Et maintenant c’est toi qui ne répond plus! Je t’appelle quand je sort d’ici ou je suis comme d’habitude seul.’
‘Van wie is dat?’, vraagt Tania. Ik antwoord naar waarheid dat het van iemand is die het niet erg nauw met de Franse spelling neemt. Waarna ik m'n mobieltje uitschakel. Wanneer ik mijn gsm na het concert weer tot leven wek staan er twaalf berichten klaar om gelezen te worden. Zij die ze me stuurt heeft een klein zwart boekje onder haar hoofdkussen liggen, waarin mijn telefoonnummer staat. 
Ik ben er weer naartoe beginnen gaan, naar die straat, naar haar, om de zaak in der minne te schikken. Nu delen de Russen daar de lakens uit. En zie me nu staan! Kijk me eens aan! Al ’t geld is op. De kinderen mijden hun vader, de buren lopen in een boog om me heen, de collega’s keren me de rug toe. Ik sta er alleen voor. Mijn gordijnen zijn dicht, nergens durf ik me nog te vertonen. Kijk dat eens aan, zie me hier staan… 
Flor Vandekerckhove↗︎

— Still uit de Official Uncensored music video Jubilee Street van Nick Cave & the Bad Seeds. Hier↗︎ te bekijken.