 |
| — Frank Zappa, The Mothers of Invention en ik (beneden links). — |
Frank Zappa↗︎ zit in de keuken, omgeven
door ronduit gevaarlijke dingen. Om tot bij het vlees te geraken hebben katten — ratten? — zich een weg doorheen het inpakpapier geknaagd en de vloer
is bedekt met, ja, met wat eigenlijk. Wanneer ik aan de beurt ben, zegt Zappa: 'May
you never hear vloerbedekking again'. Voor de rest alleen Amerikaans: ‘Tast toe’, zegt hij, ‘maar je doet er goed aan om eerst
aan de melk te ruiken.’ Met de hiel van zijn laars
stampt hij een kakkerlak dood. Hij ziet mijn afgrijzen en zegt: ‘Ja,
jongen, het is niet altijd een pretje voor een componist om ’s avonds thuis te
komen. Je moet voortdurend oppassen waar je stapt, je mag nergens tegenaan leunen, het kan in je kleren kruipen, het kan je naar de slaapkamer volgen. Terwijl je slaapt kruipt het bij je in bed en
van daar op je gezicht, waar het je huid aantast. Je zou er godverdomme blind
van kunnen worden, wat zeg ik: je kunt ervan sterven!’ (Het interview werd nooit gepubliceerd.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten