Anuna! Anuna!

DE FAUTEUILS heten Chesterfield, de lampjes Tiffany en de mening is gewogen, het stemgeluid gedempt, de discussie beschaafd, het cijfer berekend. Het lood van de glasramen is helaas te broos om het straatlawaai te keren: Anuna! Anuna! Anuna! … De historicus laat Knack zakken en zegt: ‘Altijd weer die Winona.’ Waarop meneer doktoor vraagt wie Winona is. De uitgever legt het hem uit: Winona is Anuna. De historicus zegt nog een en ander over plausibiliteit, de dokter citeert Winston Churchill en de uitgever vermeldt Bourdieu. Dan is daar onvermijdelijk het moment waarop de club de deuren sluit. De heren verlaten het salon. Op straat klinkt nog steeds Anuna! Anuna! De kelner ruimt de tafels, de barman sluit de bar. Aan de dienstuitgang trekken ze hun gele hesje aan.

Flor Vandekerckhove⇲