maandag 12 augustus 2019

Het huis heropgezocht (Over de digitale revolutie)

‘Dit is volgens mij de meest betrouwbare hypothese: er heeft een technologische revolutie plaatsgevonden, veroorzaakt door het aanbreken van het digitale tijdperk. Die heeft in korte tijd een duidelijke mutatie veroorzaakt in het gedrag van mensen en hun mentale bewegingen. Niemand weet hoe het zal aflopen.’ 
De woorden zijn van Alessandro Baricco en ze komen uit The Game (°), opvolger van diens succesvolle De barbaren.
Ik weet niet of ik mijn foto’s al dan niet in een cloud bewaar, als men me meldt dat mijn browser verouderd is weet ik niet wat ik moet doen. Ik weet wel dat een iPad iets anders dan een iPod is, maar ik kan u het verschil niet uitleggen. WhatsApp lijkt me een woord te zijn waar een vraagteken achter hoort … En toch en toch. Toch participeer ik met genoegen aan de mutatie waarover Baricco het heeft.
U weet dat ik geen slechte schrijver ben, wel een marginale. In een lang geleden geschreven stuk onder een pretentieuze titel, Louis van Dievel, Jan de Hartog en ik, zeg ik: 
Een kunstenaar ben ik niet, geld hou ik er niet aan over en er zijn maar weinig mensen die iets van me lezen. Ongetwijfeld plaatst dat alles me ergens onderaan de literaire ladder. Mocht ik een wielrenner zijn dan zou je me bij de eliterenners zonder contract moeten zoeken. In de top duizend van de godsdiensten zou ik helemaal onderaan bengelen, nog achter Jehova’s getuigen. Op de beurs zou mijn koers de belegger terecht grote zorgen baren en in de politiek zou ik een trotskist zijn.’ 
In de analoge wereld worden mijn verhalen beoordeeld door — echte of vermeende, ik wil beleefd blijven — elites die me die verhalen veelal terugsturen. Dat is wat er veel te veel met mijn roman Amandine gebeurd is en het is ook mijn column in De Zeewacht overkomen.
De digitale revolutie veegt die elites weg: markt, uitgever, boekhandel, manager … Dank zij de digitale revolutie staat niets of niemand de publicatie van mijn verhalen nog in de weg. Da’s het mooiste wat me op literair vlak overkomen is. Logisch dat een mens daar een beetje over nadenkt. En wie deze blog volgt, weet het wel, nadenken doe ik op mijn eigen manier, laat ons die manier lichtvoetig noemen.
Halverwege 2018 schrijf ik een allegorie waarvan het eerste deeltje hier start. Dat heet Autopech, het tweede Het huis heropgezocht, het derde Huis te koop en het slot heet Luchtkasteel. Ik probeer daarin mijn fascinatie voor de digitale wereld uit te drukken. Het gothic verhaal voert me naar een mij vreemde wereld: ‘Een onweer dat juist losbarstte scheen hen niet te deren en de plensbui kon evenmin beletten dat het vuur hoog oplaaide.’ Ik probeer die nieuwe wereld te vatten in begrippen die ik uit de analoge wereld ken: Had ik met malafide sjacheraars te maken die auto-onderdelen in ’t zwart verkochten? Verbouwden ze hier auto’s?’  Uiteraard slaag ik daar op die manier niet in. Erg is dat voor mij niet, het is, zoals Baricco zegt: ‘Niemand weet hoe het zal aflopen.’ Wat me trouwens toelaat dat verhaal af te ronden op een manier die mijn mentor A.L. Snijders erg zou plezieren: ‘Een ware schrijver schrijft niet naar een climax, maar mompelt rustig voor zich uit en houdt dan plotseling op, zodat de lezer, die rustig op de rug van een kameel is meegedommeld, wakker schrikt met het gevoel “zijn we er al?”’ Het huis heb ik inmiddels menigmaal herwerkt, de nieuwste versie staat voor u klaar in De Weggeefwinkel, een reclame staat hieronder.
Ik mag de digitale wereld dan wel niet goed begrijpen, ik herken me er toch in, en zo dien ik u te zeggen, hij legt me geen windeieren: ‘Je zult het je niet beklagen,’ zegt ze. En terwijl ze met het schilderij onder haar arm om de hoek verdwijnt, begint het me te dagen: ze is het meisje waarin de oude vrouw zich transformeerde, en waarvoor ik zo'n schrik had. Niet slecht voor een peetje van 70. Allee, vind ikzelf toch.

(°) Alessandro Baricco. The Game. 2019. De Bezige Bij, A’dam. Vertaald uit het Italiaans door Manon Smits. 335 pp.

De e-boeken (pdf) van De Lachende Visch zijn gratis. Mail erom (en vermeld de titel): liefkemores@telenet.be.





Geen opmerkingen: