Roem en doem in De grote Ruutten
Met een tableau onder de arm dat naar een mij onbekende vulkaan genoemd werd
Kwam ik terug van ’t huis van de kunstenaars en aan een kruispunt waar ik even
Wachten moest om het te traverseren werd ik gewenkt door Mr Vexus die me
Een onfatsoenlijke ruil toetoeterde waaraan ik evenwel geenszins kon weerstaan
nan nan nan nan nan nan
En terwijl een bliksemschicht de lucht doorkliefde en de regen als de zondvloed
Over mij werd uitgestort verkocht ik aan die Vexus mijn ziel en in ruil werd ik
Meteen begaafd als Faust en nog meer als Robert Johnson en mij overkwam de
Gave om zonder mijn gat op te lichten sneller dan mijn schaduw te dichten
ten ten ten ten ten ten
En zo trok ik al dichtend samen met de mij onbekende vulkaan en toeteraar Vexus
Naar galerie De grote Ruutten alwaar de vernissage juist van start was gegaan
En ik nog net op tijd naast de piano plaats kon nemen waarop de laatste pianoman
Al het klavier aan het beroeren was en de covid-19 met zijn spel aan stukken reet
teet teet teet teet teet teet teet
In mijn oor toeterde Mr Vexus dat mijn uur alreeds gekomen was zowel dat van
De roem als dat van doem en dat ik hier het meest intieme applaus ever van een
Artistiek publiek in ontvangst zou mogen nemen maar ook een glimp van de
Hellehond zou opvangen als voorbode van wat mij uiteindelijk te wachten stond
tont tont tont tont tont tont
En zo komt het dat ik in een galerie genaamd De grote Ruutten na sluitingstijd
Opgesloten werd en dat ik in ’t holst van de nacht bevangen werd door ’t na
Geuren van permanenten van elegante vrouwen en dat ik moest toezien hoe de kunst
Werken opgefokt door odeurs en parfums en shampoos op elkaar begonnen azen
nen nen nen nen nen nen nen
Zo’n sculptuur kan hard zijn en zonder mededogen en weet o kunstminnaar dat het
In de vingers bijt als een poëet er nachts mee opgesloten wordt en weet vooral dat
Zo’n beeld zacht als was kan worden en heet als hellevuur dat zich razendsnel
Over de galerievloer uitspreidt en een dichter zodoende beletten kan te vluchten
ten ten ten ten ten ten ten ten
Van beelden kun je al dat geweld nog enigszins verwachten maar onderschat de
Kracht van schilderijen niet wanneer ze midden in de nacht het frame verlaten
Terwijl een mens toch denkt dat ze daarin opgespannen zijn en weet dat zo’n
Schilderij je pijn kan doen zodra j’ er zelfs maar naar wijst of er iets over zegt
tet tet tet tet tet tet tet tet
Om middernacht brak het gevecht uit tussen wild geworden beelden en op hol
Geslagen tableaus die in galerie De grote Ruutten als kakkerlakken over elkaar
Heen kropen en die aan mijn kleren kwamen likken en op mijn gezicht gingen
zitten als waren ’t vrouwenkonten die me verblindden met hun wrede schoonheid
teit teit teit teit teit teit teit teit
Cerro Verde ging in de clinch met de Golden Utopian en Ampato ging op de vuist
met de bronzen versie van dat beeld en Deception struikelde over Utopian the Iron
en de toeteraar die Mr Vexus heet bracht El chicon en Antisana bij elkaar en
Toeterde het sein om het met z’n allen op te nemen tegen de vulkaan Malabar
rar rar rar rar rar rar rar rar rar
Net op tijd kon ik nog via een barst in een van ruutten van De grote Ruutten weg
Raken en ik kwam in die barst terecht en op ’t einde hoorde ik mijn eigen stem
Die riep dat ik naar mij toe moest komen en terwijl ik ernaartoe liep vroeg ik me af
Of ik het was die in die barst met mijn eigen stem naar mezelf aan ’t roepen was
sas sas sas sas sas sas sas sas
En op ’t einde van die barst werd ik midden in de nacht verblind door vitrines vol van
Schoonheid en terwijl nachtelijke voorbijgangers me bezorgd vroegen wat me over
Komen was en ik hen dat probeerde uit te leggen moest ik constateren dat ik over
Welmd door zoveel schoonheid in De grote Ruutten ferm sprakeloos geworden was
sas sas sas sas sas sas sas sas
Flor Vandekerckhove
Roem en doem in De grote Ruutten op youtube !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten