dinsdag 19 januari 2021

Eric de Noorman, een Viking on the road

 Van links naar rechts: Het Laatste Nieuws publiceert de strip Eric de Noorman en geeft de verhalen achteraf in boekjes uit. — Midden: een bladzijde uit zo’n Noormanboekje. — Rechts: Playboy publiceert een parodie. Dat is dan geen tekststrip meer, maar een met tekstballonnen. Op dit prentje stelt de heldin zich alzo voor: ‘Ik ben de Gala en ik heb éen bruine tepel en één groene! Vraag niet waarom… Het is een mysterie!’


Voor hij zijn middagdutje aanvangt, bladert vader in Het Laatste Nieuws. Daarin staat Eric de Noorman, een tekststrip die hij me een enkele keer voorleest. Daarna slaapt hij in en, terwijl ik op de leuning blijf zitten, geniet ik een wijle na van de prentjes.
Bijna zeventig jaar later speur ik wereldwijde web af, in de hoop dat daar zo’n HLN-bladzijde met strip te vinden is. Ik vang bot. Mij wordt wel meegedeeld dat Het Laatste Nieuws de strip ook in boekjes verzamelt. Het alles onthullende net toont me zo’n boekje… Ja, zo moet het er ook in de krant uitzien: drie prentjes, waaronder een doorlopende tekst: ‘Grimmig staart hij naar de ongastvrije rotswand en als om de ernst van de toestand nog wat duidelijker tot uiting te laten komen, zegt de dwerg met een benepen stemmetje: Mij honger. Mij niet eten …’ Tevergeefs probeer ik me er vaders stem bij voor te stellen.
Eric de Noorman, strip van Hans G. Kresse, verschijnt in die krant voor het eerst op 4 juli 1946. Als HLN er in 1964 mee ophoudt, werden daarin 67 Noormanverhalen gepubliceerd. Intussen maakt Eric ook internationaal carrière: publicaties in ’t Frans, Duits, Engels, Fins, Portugees, Spaans, Zweeds en Fries. Hij schopt het zelfs tot in Playboy, doordat Dick Matena er een voor dat mannenblad geschikte parodie van maakt. Ook daarvan plaats ik een prentje in hoofding.


Zelf ging ik 

op situationistische wijze 

aan de haal met

een Amerikaanse strip

www.youtube.com/watch?v=FMsFc5ZO4lo

3 opmerkingen:

Farelli zei

Waarschijnlijk weet je dit al maar voor het geval van niet, Uitgeverij Tango uit Leiden heeft in de eerste helft van de jaren zeventig zeven albums uitgebracht met meerdere verhalen. Op één baldzijde tweemaal drie plaatjes met daaronder twee kolommen tekst.

Farelli zei

baldzijde ... :/

De laatste vuurtorenwachter zei

't Was lang geleden dat ik iets van deze merkwaardige blogger vernomen had. Ik raad lezers aan om 1s naar 's mans stek te surfen: Hopelijk lukt het alzo, wat onzeker is: https://www.blogger.com/profile/06446946313591196182