 |
— Zoals hij dat elk jaar doet, maakt De Laatste Vuurtorenwachter ook nu weer de balans op. — |
Op het einde van 2019 staat de teller van De Laatste Vuurtorenwachter op 385.000 views, een jaar later is dat 484.000. In 2020 klikt men dus 99.000 keer de blog aan. Da’s een record. (In 2019 is dat 60.000; in 2018: 69.000; in 2017: 74.000; in 2016: 62.000…) Ooit was ik tevreden met 100 bezoekjes per dag. In 2020 zijn dat er gemiddeld 271.
Het komt door Facebook. Na jaren van weerstand, open ik in 2019, als Liefke Mores, een account ter promotie van Avondgenoegen waarmee ik ga toeren. Door corona komt daar niets meer van in huis en ik gebruik FB sindsdien als doorgeefluik richting blog. Een groot succes is dat doorgeefluik niet. Anders is dat met de FB-groepen waarbij ik aansluit, vooral Bredene vroeger en nu en Oostendse verhalen. Het archief van De Laatste Vuurtorenwachter herbergt honderden Oostendse en Bredense verhalen die daar stof liggen te vergaren. Zo nu en dan poets ik er een op en presenteer dat aan zo’n groep: telkens vele tientallen, zelfs honderden nieuwe views!
De Laatste Vuurtorenwachter is een groep. Daar werd in 2020 een filmhuis aan toegevoegd (daar schrijf ik later een apart balansstukje over. Ik zoek nog een naam, voorlopig is dat United Fucking North Sea Pictures Entertainment, wat denk je?) Al langer bestaat Reclame is onze enige kwaliteit, een imaginaire bende reclamejongens die door middel van advertenties de weggeefcampagnes van mijn boeken stimuleren, hier staat een voorbeeld van recent werk. Nog langer bestaat De Weggeefwinkel, een digitale variant van Are You Being Served, waarin een merkwaardige crew zich uitleeft in het gratis wegschenken van mijn digitale oeuvre. ’t Langst van al bestaat De Lachende Visch die al sinds 1991 (dertig jaar!) mijn boeken uitgeeft. Die uitgeverij heeft in 2020 bijzonder goed geboerd en voegt vier nieuwe e-boeken aan haar fonds toe. Ze liggen gratis tot uw beschikking in De Weggeefwinkel. (Flor Vandekerckhove)
De man die sneller schijt dan zijn schaduw verzamelt mijn gedichten (tot juli 2020). Stefaan Pennynck levert het voorwoord. Sinds het boek in januari 2020 voor ’t eerst beschikbaar werd, publiceerde De Lachende Visch telkens nieuwe edities, met toevoeging van de meest recente gedichten. Dat resulteerde uiteindelijk in een bundel van 114 pagina’s. Wie de sloteditie van de bundel in de mailbox wil krijgen, vraagt ernaar via liefkemores@telenet.be en schrijft uitdrukkelijk in de mail: dichtbundel.
Gauw! is het verhaal van een coming of age. Dit boek is merkwaardig omdat het een volledig herwerkte versie is van iets wat ik in 2012 geschreven heb. Vind ik nu beschamend slecht. De nieuwe versie is dusdanig herwerkt dat het een nieuw boek is: 74 bladzijden korter, en met merkelijk minder scheve zinnen. Wie het nieuwe boek (102 ps, e-boek, PDF of ePUB, naar keuze) in de mailbox wil krijgen, vraagt ernaar via liefkemores@telenet.be en vermeldt: Gauw!
Als dit geen merkwaardig boek is! Zelfonderzoek is een gezamenlijk werk van vader Flor en dochter Marijke Vandekerckhove. Hij schrijft, zij maakt kunst. In 46 bladzijden verzamelen ze een ‘zelfonderzoek’. Ze doen het los van elkaar en elk op hun eigen manier: zij met beelden, hij met woorden. Ook dit — ietwat experimentele — boekje ligt in De Weggeefwinkel. Vraag ernaar via liefkemores@telenet.be en schrijf in de mail ook ergens: Zelfonderzoek.
Femme fatale revisited. In 2000 schrijf ik Femme fatale, een monoloog voor Christine Pire. Daar publiceer ik in 2020 een vervolg op, Femme fatale revisited. Christine zet het op haar planning voor 2022. Dat is dus nog even wachten, maar u kunt het nu al lezen, wegens ook een e-boekje. Vraag ernaar via liefkemores@telenet.be en zet erbij: toneel.
En zoals gezegd:
van het filmhuis van De Laatste
volgt later een aparte balans.
Maar dit onderstaande filmpje
was al de honderdste productie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten