zondag 27 februari 2022

Op zoek naar mijn Gentse roots (IV)


Enkele weken geleden werd ik me plotsklaps bewust dat ik wel zeer veel over Bredene post, waar ik getogen ben, en veel over Oostende, waar ik geboren ben, maar minder over Gent, waar de helft van mijn familie nochtans van stamt, lijn die zich daar ook via mijn kinderen en kleinkinderen voortzet. Om dat goed te maken start ik een reeks over mijn Gentse roots. Dit is het vierde deel, de vorige vind je hier↗︎, daar↗︎ en ginds↗︎.
Dit vierde stukje hang ik op aan twee foto’s. Beide zijn in Gent gemaakt, alle personages zijn familie en allen zijn ze Gentenaars. Er zijn ook verschillen. Op de foto in sepia zie je Henriette De Clercq, die later mijn moeder wordt, op wandel met haar moeder, Aline Hofman, later mijn grootmoeder. ’t Is gissen naar de tijd. Wat ik zeker weet is dit: in 1934 verlaat de alleenstaande moeder Aline Hofman Gent, om in Bredene als strijkster aan de slag te gaan. Ze wordt vergezeld van haar elfjarige dochter Henriette. Bij het uitbreken van de oorlog keren ze naar Gent terug. [Ik beschrijf dat uitgebreid in Hoe mijn moeder in Bredene terechtkwam↗︎.] De foto dateert bijgevolg van na 1940. Wanneer Henriette in Gent terugkeert is ze 17. In het familiearchief zit een getuigschrift dat ze daar in 1946 verwerft, ze is dan 23. De jonge vrouw die we zien is wellicht jonger dan 23, misschien dateert de foto wel van tijdens de oorlogsjaren. Na de oorlog, op 11 september 1948, trouwt Henriette met Marcel Vandekerckhove; haar moeder keert samen met de dochter weer naar Bredene, waar ze nu blijven wonen.
De kleurfoto heeft een datum: 25 juli 1998, dag dat hij ontwikkeld wordt. Weer zien we Henriette, nu meer dan een halve eeuw later. Marijke en Bert, mijn kinderen, hebben hun in Bredene wonende mémé↗︎ uitgenodigd om samen een bezoek aan de Gentse feesten te brengen.
Dat mijn kinderen Gentenaars zijn, komt doordat ik in 1971 in Gent ga wonen. In 1989 ruil ik de stad weer in voor West-Vlaanderen om in Oostende redacteur van Het Visserijblad↗︎ te worden. Maar de nasleep van de sixties heb ik gelukkig in Gent mogen beleven. Man man man, dát waren tijden. Om die te evoceren werk ik momenteel aan een stukje autofictie↗︎: Bij ons in Gent, 1971. [Zie de 'teaser' onderaan dit stuk.] 
Kortelings op dit scherm!


Google Streetview leidt me moeiteloos weer naar het huis waar ik in 1971 de bovenverdieping betrok. Binnenkort meer erover in 'Bij ons in Gent, 1971.'

Geen opmerkingen: