Wereldbekende songs van Pete Seeger

Inzet: Pete Seeger.

Nadat moeder (°1923 - †2006) met kwakkelend geheugen in ’t woonzorgcentrum gesukkeld was, ondernam ik in extremis pogingen om, d'r wijkende geheugen tartend, een en ander van haar jeugd⇲ vast te leggen. Omzeggens twintig jaar later onderneem ik weer soortgelijke pogingen, nu om stukken van mijn eigen jeugd aan de vergetelheid te ontrukken. En ik heb uw hulp nodig, ik blijf met vragen zitten.

Dat ik daar nu mee bezig ben, komt doordat ik een boek over de American folk music revival⇲ lees (°). Pete Seeger⇲(°1919-†2014) was daar sterk mee verbonden, een zichzelf op banjo en gitaar begeleidende singer-songwriter. Dat was nogal een kerel, lees ik, een doorgewinterde communist, altijd in de weer voor de goede zaak. Hij werd erom geboycot, vervolgd, zelfs tot ‘t gevang veroordeeld. In de Verenigde Staten ja, land of the free.

Wist ik als tiener iets af van ’s mans linkse engagement? Neen, in die tijd was ik onwetend over alles. Wel herinner ik me dat we zijn liedjes zongen: If I had A Hammer; stukken uit Where Have All The Flowers Gone?; het refrein van Guantanamera; en vooral We Shall Overcome. Al die liedjes hadden met Seegers politieke engagement te maken, dat laatste was zelfs het onofficiële volkslied van de Amerikaanse burgerrechtenbeweging⇲. Ook wij zongen dat lied enthousiast en rondborstig, in groep, op kamp, we kenden alle strofen. Je zou haast denken dat wij de West-Vlaamse tak van die burgerrechtenbeweging waren, maar we waren juist niets, 't was ons alleenlijk om 't plezier van het zingen te doen.

Waar haalden wij het eigenlijk? Bij mij thuis was er geen geld voor fonoplaten, alle muziek kwam uit de radio. Waren de songs van die toch wel heel linkse Pete Seeger daarop te horen? Op de BRT? Had het te maken met radiopiraat Veronica⇲ die vanaf 1960, vanop zee, het staatsmonopolie doorbrak? Stonden die liedjes in een hitparade? Hoorden we We Shall Overcome zingen in reportages, tijdens nieuwsuitzendingen op de televisie (bij ons was er tv in huis sinds december 1960, huwelijk van Boudewijn en Fabiola, dat wilde moeder niet missen.) Zijn die liedjes tot ons gekomen via covers van het Kingston Trio of via de vertaling van Conny Vandenbos: Waar zijn al die bloemen toch?; hoorden we We Shall Overcome eerst van Joan Baez; Turn Turn Turn via The Byrds; If I had A Hammer via Peter, Paul & Mary… Hoorden wij die liedjes eerst zingen door tieners die al wat meer van de wereld afwisten dan wij, of dat althans dachten? Zoals bijvoorbeeld deze keurige jongens en meisjes die, op dit filmpje, naar Pete Seeger en We Shall Overcome luisteren; mens mens mens, zo braaf (en oud!) dat tieners er in die tijd uitzagen! En er was niet één met ADHD! KIJKEN!⇲

Flor Vandekerckhove⇲

P.S.1: Thomas Weyts schrijft me: In de jaren '50 zijn enkele Amerikaanse folksingers niet geheel vrijwillig tijdelijk naar de UK verkast, waar ze een programma op BBC kregen. Veel van die songs zijn via hen in de Lage Landen beland. Er verschenen in de loop van de jaren '60 hier ook wel wat songboekjes (incluis met 'negerspirituals' ). Hier ten lande, hoe verguisd hij ook mag wezen, de rol van figuren als Miel Cools niet vergeten, in het populariseren van die liedjes.

P.S.2: Eric Corijn: Jazeker, op de radio. Zoals ook: What did you learn at school today https://www.youtube.com/watch?v=VucczIg98Gw.⇲

P.S.3: Wim Steurs wijst me op Trini Lopez die in 1963 een hit had met If I Had A Hammer. Inderdaad, die was ik helemaal vergeten, maar de ‘hammersong’ zal ons inderdaad via Trini Lopez bereikt hebben. www.youtube.com/watch?v=Kp1z8EzZ5Hs⇲

P.S.4: Tony Van den Heurck: 'Wat sterk heeft bijgedragen tot de revival van Pete Seeger — die als lid van folkgroep The Weavers al van een stevige populariteit genoot in the Unions, mede z'n aan de syndicale strijd gewijde teksten — is omdat Bob Dylan voortdurend naar hem en Woody Guthry verwees als zijn geestelijke vaders. Pete Seeger heeft trouwens een zeer knappe versie gebracht van Dylans Masters of War. (www.youtube.com/watch?v=CAIQ8unomcw⇲) Hij was ook één van de belangrijke figuren tijdens Occupy Wall Street, de laatste keer dat hij - mede door zijn levenslange engagement - de internationale pers haalt.

(°) Elijah Wald. Dylan Goes Electric. Newport, Seeger, Dylan, and the Night That Split the Sixties. 368 pp. Dey Street Books. 2016.

In de beste traditie van De Weggeefwinkel is ook dit e-essay gratis. U hoeft er alleen om te vragen. 

Mocht u interesse hebben, mail naar liefkemores@telenet.be↗︎.