maandag 25 september 2023

De man met de zeis is een borstelmaker

Ge weet: ik experimenteer graag met vormen en genres. Zo ben ik 200 driezinnenverhalen aan 't schrijven. Iets soortgelijks doe ik met oneliners, gedichten van maar één zin lang. In 2023 voeg ik daar nog een (voor mij) experimenteel genre aan toe: het prozagedicht: ’t Ziet eruit als proza, maar er is plaats voor ongeloofwaardige dingen en ontregeling; prozagedichten mogen inconsequent en onbegrijpelijk zijn.  En ’t is moeilijker dan het lijkt.

www.youtube.com/watch?v=8NKafpb5r7I

[350]


De man met de zeis is een borstelmaker — Overal kun je onverwachts de uil tegenkomen, vandaag zie ik er een naast me staan, op tafel. Hij bezorgt me een nare boodschap, hij kondigt de dood aan. Hij is als een koude tocht die me uit kille kelders toe komt waaien, ik herken de ijselijke adem van de man met de zeis, Pietje de Dood. Ik voel het aan ’t klotsen van mijn darmen, ’t is Magere Hein die me in de rug aan ’t naderen is. Veel tijd rest me niet. Daarom bel ik aan bij Frans Slimbroeck, borstelmaker uit Gentbrugge. Hij vent met borstelstelen, roepend: ‘Gruute stelen, klaane stelen, moar gruute stelen ’t miest.’ En ik vraag hem om me mee te nemen, op zijn ronde met borstels, doorheen ’t land, gedwee als als een lammeken aan zijn handen. En hand in hand, hij met 'nen doedelzak en een ongekende goedheid, en ik met een panderken gevuld met woorden, en den reuk van den dood in mijn kleeren, gaan we in den avond en den motregen, zwijgend over de zachte, oneindige, stille heide. ‘Da’s schoon gezegd’, zegt Frans, ‘’t lijkt sterk op iets van Felix Timmermans.’ ‘Ken jij Felix Timmermans?’ vraag ik. ‘Zeker,’ zegt Frans, ‘ik ken alle dode schrijvers.’ Pas nu begrijp ik waarom ik in ’t uur van mijn dood Frans Slimbroeck opzoek. Wie had ooit kunnen denken dat Slimbroeck de man met de zeis is, een borstelmaker? Frans voelt mijn gedachten en heeft meteen zijn antwoord klaar: ‘Wie had ooit kunnen denken’, zegt hij, ‘dat gij met iets van Felix Timmermans zoudt eindigen?’

De e-boeken (pdf) van De Lachende Visch zijn gratis. 

Mail erom (en vermeld de titel): liefkemores@telenet.be.


Geen opmerkingen: