Waarom ik vandaag niet op de afspraak ben

Johan’s Lodge⇲ in de Vlaamse Ardennen. Rechts: gastheren Kader en Freddy.

Vandaag gaat een reünie door, een bijeenkomst waaraan ik dacht te participeren. Ik regelde Tania’s auto, maar ze heeft die plotsklaps en onverwachts nodig. Kan gebeuren, ’t is haar auto en haar werk. Prioriteiten. Ik bekijk het publieke alternatief op de routeplanner. De lunch haal ik al niet meer. Als ik zelfs maar rond 14 uur in de Lodge wil geraken, moet ik meteen de tram nemen. In Oostende heb ik om 11.42 u een trein naar Gent-Sint-Pieters, waar ik om 12,25 een andere naar Ronse neem. Ben ik om 12,55 u in Oudenaarde. Daar wacht ik op de trein naar Kortrijk en stap af in ’t station van Zottegem, zoek er perron 5 van de bushalte, om de 40 te nemen die me 11 haltes later op de Boekellaan van Sint-Blasius-Boekel afzet. Ik tel het nog eens na: 1 tram,  3 treinen, 1 bus. Dan bekijk ik de terugweg die me leert dat ik pas om 22.18 u weer thuiskom. Ruim twaalf uur onderweg voor wat een blitzbezoek wordt, ik laat de kelk aan mij voorbijgaan. 
Spijtig, ik had Eric met een gedicht willen inleiden, ik had Rita, Greta en Eddy nog eens willen zien en ik wilde Josiane en Rik een beetje beter leren kennen en Sus ook; en ik had vooral een mooie middag naast Ida willen doorbrengen, kijkend naar iedereen die ‘k nog niet vernoemd heb.
Maar je hoort me niet klagen. Ik kijk naar buiten, de lucht klaart op. Vanmiddag wandel ik, zoals elke dag, over en weer, twee keer veertig minuten, naar de vuurtoren, iets waartoe mrs Ramsey in To the Lighthouse nooit de kans gekregen heeft.

Dan is er dit nog: dat Tania vandaag haar auto nodig heeft, herinnert me opeens aan een gelijkaardig voorval in de intens militante jaren zeventig. Toen waren er andere prioriteiten, toen hing daar een huiselijk drama aan vast, dat moet ge zeker lezen: Roltabak van Harelbeke⇲.
Flor Vandekerckhove⇲