OP 5 juni 2024 wordt Benjamin Vautier⇲ (°1935-†2024) thuis dood aangetroffen, kogel in het hoofd. Zijn echtgenote is eerder die dag overleden en zonder haar wil hij niet verder leven.
Vautier is als Ben vooral bekend voor zijn geschilderde, ironische oneliners als ‘KUNST IS NUTTELOOS GA NAAR HUIS’ en ‘We zijn allemaal gek’; hij is een meester in het soort kunstuitingen dat FLUXUS⇲ zo kenmerkt, hij is trouwens een van de pioniers van die beweging die vanaf de jaren zestig de kunstscene probeert te ontwrichten. Over Fluxus heb ik in De Laatste al meer dan eens geschreven, zoals in 'Voor wie boel zoekt'⇲' en daar⇲ waaraan ik een link toevoeg die je naar een mooie pianoverbranding op muziek leidt.
Fluxus omvat kunstenaars, componisten, dichters, filosofen, amateurs, idioten, enthousiastelingen en passanten: Yoko Ono filmt een parade van naakte billen; piano’s worden ritueel misbruikt; ze schrobben straten en vullen ‘mysteriedozen’ met afval, die zowel kunstwerk zijn als een manier om van dat afval af te raken… ‘Alles is kunst’, zegt Ben en in plaats van traditionele kunstwerken te tonen staat hij in de etalage van de galerie te gesticuleren, hij organiseert toneelstukken die nooit plaatsvinden of pianorecitals waarbij de pianist van ’t podium wegloopt. Beroemd is ook het kunstwerk dat hij God titelt, een lege wijnfles. ‘Als God overal is, zit hij ook in deze fles’, staat op een begeleidend briefje. Wie meer wil weten leest het interview⇲ dat een krant in 1973 van hem afneemt.
’t Is niet dat ik er zelf deel van uitmaak, maar Fluxus is toch niet onopgemerkt langs mij gepasseerd, zoals kunstcriticus Brutin hier⇲ in 1993 al opmerkt. Zo ook opende ik in 2020 een cabaret dat op 't zelfde moment alweer de deuren sloot, het infame Cabaret René Descartes⇲. Vandaag is die invloed er nog steeds, bijvoorbeeld in de manier waarop ik mezelf (on)muzikaal begeleid bij 't declameren van gedichten, zoals ik dat met de eensnarige borstelsteelbas doe in Oneliner met noise⇲. Ik ken er nog wel die niet helemaal vrij van Fluxus zijn, William Phlips⇲ bijvoorbeeld, die ik verleden jaar nog in zijn atelier aan de Oostendse vismijn ging opzoeken.
2 opmerkingen:
Weer een icoon uit onze jeugd die verdwijnt. Mooi dat je hem een hommage brengt.
Weer een icoon uit onze jongere jaren die verdwijnt. Fijn dat je hem even in onze herinnering brengt.
Een reactie posten