 |
| Links: vroeger beperkte de boerenactie zich tot het omkeren van plaatsnaamborden. Rechts: nu halen de Franse boeren ook borden weg. |
HET WAS ons opgevallen toen we onlangs in Frankrijk naar Étretat reden, waar Tania haar wandeling langs de albastkust (GR21) ging verderzetten: veel borden met gemeentenamen hangen daar — nog steeds, dachten we — omgekeerd, 't waren restanten — dachten we — van een protestactie van boeren die daarmee aangaven dat hun wereld op z’n kop staat.
Nu lees ik in de krant dat de omkering deel uitmaakt van alweer een nieuwe actie, want de boerenwereld staat nog steeds op z’n kop. Omdat ze ‘niet meer weten waar het heengaat met de stiel’ doen de boeren nu ook bijkomende dingen met die borden, ze verwisselen ze onderling: ‘Zo waren dorpsbewoners van het dorpje Négrondes in de Dordogne verrast toen ze plots La Coquille (een dorp dertig kilometer verderop) binnenreden.’ Nog iets wat die actievoerders nu doen is de borden gewoon wegnemen of afdekken met zwarte plastic, onder het motto ‘On ne sait pas où on va’.
Waardoor onwetende automobilisten, als wij, totaal overgeleverd worden aan de GPS, dus aan Trump en zijn steenrijke vriendjes die ons bij afwezigheid van plaatsnaamborden om ’t even waar naartoe kunnen sturen. Ik overdrijf misschien, maar ’t is toch iets om bij stil te staan: zijn we niet veel te afhankelijk geworden van computers, satellieten en artificiële intelligentie? Niet dat ik daar diep over nadenk hoor, ik praat alleen anderen na.
In 2020 maakte ik terzake wel een literaire oefening. Wat gebeurt er met de chauffeur die ’s nachts door een woud rijdt, nergens gemeentenaamborden ontwaart en onverhoeds in conflict komt met de GPS? Ik goot mijn afschrikwekkend verhaal toen in een YouTube-filmpje waaruit blijkt dat de natuur het desgevallend meteen van de techniek overneemt. Gevoelige kijkers dienen gewaarschuwd: ’t is geen lacheding.
Flor Vandekerckhove⇲
Waardoor onwetende automobilisten, als wij, totaal overgeleverd worden aan de GPS, dus aan Trump en zijn steenrijke vriendjes die ons bij afwezigheid van plaatsnaamborden om ’t even waar naartoe kunnen sturen. Ik overdrijf misschien, maar ’t is toch iets om bij stil te staan: zijn we niet veel te afhankelijk geworden van computers, satellieten en artificiële intelligentie? Niet dat ik daar diep over nadenk hoor, ik praat alleen anderen na.
In 2020 maakte ik terzake wel een literaire oefening. Wat gebeurt er met de chauffeur die ’s nachts door een woud rijdt, nergens gemeentenaamborden ontwaart en onverhoeds in conflict komt met de GPS? Ik goot mijn afschrikwekkend verhaal toen in een YouTube-filmpje waaruit blijkt dat de natuur het desgevallend meteen van de techniek overneemt. Gevoelige kijkers dienen gewaarschuwd: ’t is geen lacheding.
Flor Vandekerckhove⇲
Klik op mijn oefening
als ge durft!
www.youtube.com/watch?v=6zoBS5Z5_ww
[190]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten