Vier twee vier

WE SPEELDEN ALTIJD in de formatie 4-2-4 en onze tactiek was simpel: vier verdedigers beletten elke doorgang, aanvallers moesten alleen scoren en middenvelders schopten de bal zo ver mogelijk weg. Soms was er sprake van een slingerback. Vaag herinner ik me een merkwaardige regel — zij het alleen bij strandwedstrijden — die stelde dat drie corners gelijk waren aan één penalty. Mijn geheugen laat me in de steek bij de vraag of wij ooit een wedstrijd konden winnen. En wij, dat waren de voetballers met de afgewassen kleuren van het Patronaat in Bredene-Duinen. Boven van links nr rechts: Serge Schaut⇲, Pierre de Maeyer⇲, Erik Poppe⇲, Marc Knockaert, Willy Versluys⇲, Danny Crabeels⇲, Honoré Pitteljon⇲. Onderaan van l. nr r.: Ronny David⇲, Flor Vandekerckhove⇲, Bert Tas⇲, Gilbert Coenye⇲.

'Patronaat' veronderstelt in deze geseculariseerde wereld enige uitleg. Het verschijnsel ontstaat in België rond 1850, wanneer pastoors jongeren beginnen op te vangen in een zondagsschool. Het schoolse element valt weg en de patronaten worden ontspanningsclubs. In de vroege jaren zestig is er zo een in Bredene-Sas en een in Bredene-Duinen. Wij zijn die van de Duinen. Ons lokaal bevindt zich onder de kerk, in de crypte. Later kun je ons, onder de verlichte naam Patro, in een tearoom vinden, nog later in een danszaal en uiteindelijk in een nauwelijks verlichte dancing; verhuizingen waarin onze hormonen een belangrijke rol spelen.

Maar we hebben het over onze voetbalclub die, zo leert bovenstaande foto, armlastig was. De meesten van ons deden het op baskets of turnpantoffels. (Meer dan eens bleef de bal liggen, terwijl een pantoffel doel trof.) Als er truitjes waren, dan nooit genoeg om iedereen te kleden. Het plein moesten we huren. Veelal lag dat nabij de vuurtoren: het plein van de ISNO. (*)

Onze beste man was ongetwijfeld Ronny David⇲. Enkele jaren geleden heb ik Ronny weergezien, aan zijn omvang is te zien dat hij de sport inmiddels afgezworen heeft. Erik Poppe⇲ was niet zo goed als Ronny, maar toch beter dan de rest, en ik meen te weten dat hij later in het liefhebbersvoetbal terechtkomt, met name in de caféploeg Tijl of in de ploeg met de proletarische naam Bouwvak Bredene. Of zijn dat twee namen van dezelfde ploeg? Deze prangende kwestie wordt hieronder behandeld in twee verhelderende bijdragen, een van Dirk Vandekerckhove en een van Erik Poppe.

Flor Vandekerckhove⇲

 

Mijn voetballende neef Dirk probeert het me uit te leggen. Bouwvak Bredene en FC Tijl zijn wel degelijk twee verschillende ploegen. De eerste is aangesloten bij de Belgische voetbalbond en speelt zijn matchen op zaterdag. FC Tijl neemt deel aan het Perkeztornooi en speelt op zondag. Het patronaat, waarvan hier sprake, wordt later Jeugdclub De Schelpe. Die jeugdclub heeft een voetbalploeg die eveneens in het Perkeztornooi aantreedt, en daar concurrent van FC Tijl is. Uiteindelijk vindt ook de voetbalclub van de jeugdclub onderdak in café Tijl⇲. De aldaar reeds bestaande voetbalploeg FC Tijl kiest een andere naam en de voetbalclub van De Schelpe wordt nu herdoopt tot FC Tijl. (Hopelijk heb ik dat allemaal goed begrepen.)

Ook Erik Poppe reageert. Op 23 mei 2024 schrijft hij: 

‘Ik heb "vier twee vier" in 2014 gemist, anders zou ik zeker gereageerd hebben. Mijn voetbalhart bloedde bij het lezen van de benaming 'succesarme voetbalploeg’. Voor de door u besproken periode is de term niet slecht gekozen, dat geef ik grif toe. Maar! In 1972 besloten we ons (een beetje op mijn initiatief) in te schrijven in het liefhebbersvoetbal Perkez, om er zo zeker van te zijn dat we regelmatig een ploeg hadden om tegen te spelen, we hebben toen de naam veranderd in V.K. De Schelpe. Ik heb 15 jaar bij De Schelpe gespeeld. Eerst in de 2de klasse en na promotie in 1979 in de 1ste. Toch wel met enig succes, me dunkt. Ons clublokaal was het café-pension Roger van Madeleine Deleu in de Gentstraat. In 1987 ben ik ermee gestopt, ik was toen al enige tijd de enige van de oude garde die nog bij De Schelpe speelde en, eerlijk gezegd, ook omdat al die jonge gasten mij te gemakkelijk voorbijliepen. Later is de voetbalploeg inderdaad verhuisd naar café Tijl en werd de naam veranderd. Maar dat heb ik ook maar van horen zeggen. Maar zelf heb dus nooit bij onze eeuwige concurrent F.C. Tijl gevoetbald; bij Bouwvak Bredene wel, welgeteld 1 match.’ 

Erik stuurt me ook onderstaande foto.

 Staand vlnr: Roland Vanderleen, Bert Tas⇲, Erik Poppe⇲, Walter Poppe, Hugo Pauwels⇲, Hugo Jonkheere (†)⇲, Gehurkt vlnr: Yves Qualy, x,  Willy Versluys⇲, Ronny David⇲, Erwin Poppe, x.  

(*) De ISNO oftewel IJverige Sportvereniging Noordstar Oostende. Kleuren groen en rood en spelend in 4de provinciale op hun plein aan de Victorialaan, later op het grote veld van de Vakantieschool. Club opgericht vanuit de socialistische arbeidersbeweging. Later toen ze lid werden van de Belgische Voetbalbond moest de naam Internationale Socialistische Noordstar Oostende gewijzigd worden. 

[De Laatste Vuurtorenwachter heeft dit al in 2014 gepost. In 2024 presenteer ik het stukje aan de FB-groep Bredene Retro.]