 |
Kerstfeestje in pension Jean in Bredene. Staand, op de bovenste rij: (1) Flor Vandekerckhove, (2) Ronny David, (3) Pierre de Maeyer, (4) Herman (Armand?) Bonne, (5) x, (6) An Rotsaert, (7) Nadine Vansieleghem, (8) x. (9) Raymond Lagast, (10) Jerome Depoorter, (11), echtgenote Albert Claeys (naam?), (12) burgemeester Albert Claeys, (13) proost scouts Leo Van de Winckel, (14) mevrouw Ramakers; (15) Leon Claeys, (16) Gerda Jansoone, (17) Monique Loncke (Willems?), (19) Koenraad Stuyts; (20) Frank Vansieleghem, (21) Paul Huygebaert, (23) Dirk Rosseel, … , (28) ?, (29) Yves Pinon; (30) Frank Huygebaert, (34) Luc Vandevelde (?), (36) Guido Decuyper …Nog 11 namen te gaan. (Foto collectie Frank Huygebaert.) |
EIND AUGUSTUS 2016 er valt een uitnodiging in mijn bus, invitatie voor een
reünie. Scouts en Gidsen
Noordland Bredene bestaan vijftig jaar, wat stevig gevierd wordt. Op 10
september beginnen ze om 10 uur ’s morgens en dat houdt pas op in de
vroege uurtjes van de daaropvolgende dag: nostalgisch bijpraten, foodtrucks,
biertent, kampvuur, plaatjes draaien… Ik word uitgenodigd omdat ik in die groep een vaandrig van het eerste uur geweest ben. Dat heeft niet lang
geduurd, maar toch iets langer dan de korte periode dat de eerste hopman van die scouts, Daniël Crabeels, er
present tekende. Pierre de Maeyer⇲ volgde hem op. Bert Tas⇲ en Ronny David⇲ waren,
net als ik, diens secondanten.
Die scouts, dat was eigenlijk niets voor mij: te onhandig om
knopen te leggen, te dromerig om sporen te vinden en te dwars om in de pas te
lopen. Ik ben er ook met slaande deuren weggegaan. Dat ging zo.
Ik was zeventien. Met mijn jongverkenners stapte ik naar huis. Jean-Pierre Boentges⇲ (†12.04.2024) stond te liften. Hij droeg een jasje in konijnenbont, 't waren
de hippiejaren. Die maat van me stond niet erg hoog in maatschappelijk
aanzien, toch wilde ik dat mijn jongverkenners hem de groet brachten. Ze
weigerden. Sommigen lieten ook luidop blijken waarom: hij was het niet waard, langharig werkschuw tuig was hij, een vuile hippie… Wat als een grapje begon, werd een heikele kwestie. Principieel
moesten die jongens de scoutsgroet uiteraard niet brengen, ik had hun dat niet mogen vragen. De minachting die ze
uitten was er voor mij echter teveel aan, ik zag er de laatdunkendheid in van hun ouders. Ik koos tégen
die ouders en vóór mijn maat en ik schreef een vlammende ontslagbrief. (Misschien
wordt die op 10 september wel tentoongesteld in het pop-up Noordlandmuseum dat daar ook ingericht wordt.)
Die maat van me liep hier tot voor kort nog rond — ik redigeerde dit stukje opnieuw , na het overlijden van JP — als een versleten versie
van de jongen die hij destijds was. Ik zie hem soms passeren, en een mooie
aanblik biedt dat niet, moet ik toegeven. Maar zou ik vandaag weer dezelfde
keuze maken? Godver ja! Ongetwijfeld! Zeker & vast! Wis & waarachtig!
Ik ga niet naar die reünie, maar niet daarom, zand erover. Ik ga daar
niet naartoe omdat ik ’t liefst van al thuisblijf, daarover heb ik het in
deze blog al eerder⇲ gehad. Misschien komen er wel anderen van het eerste uur naar 't feest. Maar Wees Paraat! Een
halve eeuw richt wat aan met een mens. Nevenstaande foto’s kunnen helpen bij
het spoorzoeken.
Op de fotomontage rechts: bovenaan Bert Tas, midden Pierre de Mayer, onder Ronny David.
[In DLVuurtorenwachter dateert deze post van 2016. In 2024 redigeer ik het stukje opnieuw, ten behoeve van de FB-groep Bredene Retro.]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten