‘Het staat altijd los van het hoofdgebouw, aan het eind van een gang, in een lichte begroeiing die ruikt naar bladeren en mos. Men krijgt een onbeschrijflijk gevoel over zich heen als men, hurkend in het gedempte licht, zich laat koesteren door de zachte gloed die terugkaatst van de schuifwand, en zich verliest in gedachten of uitziet over de tuin (…) Ik houd ervan om op zo’n toilet het zachte vallen van de regen te horen, zeker als het een toilet is uit het Kantogebied, met van die lange brede ramen op vloerhoogte. Daar kan men met een buitengewoon gevoel van intimiteit horen hoe de regendruppels van de dakrand en de bomen vallen. Horen hoe het regenwater de grond in kruipt, hoe het over de voet van een stenen lantaarn loopt en het mos op de stapstenen verfrist. Een toilet is ook een ideale plaats om naar het getsjirp van insecten te luisteren of naar het zingen van vogels; om de maan te zien, of om te genieten van die veelzeggende momenten die de wisselingen van de seizoenen markeren. Op deze plaats, denk ik, hebben haiku-dichters al eeuwenlang een groot deel van hun ideeën opgedaan (…)’ (°)
(°) Jun'ichirō Tanizaki↗︎. Lof der schaduw. 77 ps. Uitg. Meulenhoff/Manteau. 1993. Oorspronkelijk 1933.
In 2022 publiceert uitgeverij De Lachende Visch een nieuw e-boek van Flor Vandekerckhove. Honderd titelloze eenparagraafverhalen wordt ingeleid door Flors oud-leraar Nederlands Alfons Vandenbussche.
De e-boeken van Flor Vandekerckhove zijn gratis voor wie erom vraagt. Vooraf bestellen kan. Het boek wordt u dan per e-mail toegestuurd zodra het in het rek van De Weggeefwinkel komt te liggen. Vraag erom via liefkemores@telenet.be↗︎
Geen opmerkingen:
Een reactie posten