BREDENE, een dinsdag in mei 2017. — Terwijl de marktkramers hun waar etaleren, sta ik
in mijn deurgat een joint te smoren. In huis pruttelt de koffie. Het ziet
ernaar uit dat het een zonnige dag wordt. Ik neem me voor om vlug enkele
alternatieve feiten bijeen te schrijven en daarna een ochtendwandeling te
maken. Terwijl ik daar zo sta te mijmeren stopt onverhoeds een zwarte Hummer in
de straat. Er stapt een langbenige schoonheid uit. Resoluut schrijdt ze bij
André de coiffeur naar binnen. De Hummer rijdt vervolgens achteruit, tot vlak voor
mijn deur. Nu waggelt er een zwaargebouwde manspersoon uit, in wie ik meteen de
president van de Verenigde Staten herken, The Donald! Die had ik niet zien aankomen. ’t Is te laat om mijn joint weg te foefelen en ik vraag hem een beetje
onzeker: ‘Moet u ook een snok hebben, mister
president?’
Trump antwoordt: ‘Tremendous! Love it! Je bent een geweldige kerel.' En
terwijl we daar samen van die joint staan te genieten, The Donald en ik, legt
hij me uit dat Melania van deze vrije dag profiteert om eens naar de coiffeur
te gaan. ‘Dat begrijp ik’,
zeg ik, ‘maar waarom in Bredene?’
‘In Bredene zijn omzeggens
alle coiffeurs kampioenen’, zegt Trump, ‘dat is worldwide bekend en wat belangrijker
is, ze zijn niet duur. Er zijn er zelfs die nog goedkoper zijn dan André, maar
die wonen op ’t Sas en dat is een hell hole, daar kan ik me niet vertonen. Hier
daarentegen…’ hij zwaait met zijn armen
en neemt nog een trek, ‘zon, zee,
strand, fantastic…’.
Die
kerel valt best mee, lijkt me. En omdat het toch mooi weer is, vraag ik of ik
hem in mijn wijk mag rondleiden. ‘Tremendous!’,
zegt hij, ‘Great! Love it.’ En zo komt het dat gij me op die dinsdagmorgen misschien hebt zien wandelen
met The Donald aan mijn zij; ik met mijn zwarte alpin op het hoofd en Trump met zijn goudgele haardos, waaraan, zo wil ik
benadrukken, André de coiffeur geen enkele schuld heeft. We
ontwijken de markt om geen opstootje te veroorzaken en trekken richting
Duingat, want ik wil hem de zandopspuitingen⇲ — make the beach great again! — tonen. Maar zover komt het niet.
Aan
het Duinenplein houdt The Donald halt voor het beeld van Irénée Duriez⇲,
volgens de enen De wind, volgens
anderen De uitdaging, maar in de
volksmond Blote
Betsy⇲. Trump is er niet van weg te
slaan, ik had het moeten weten. En hij herhaalt woordelijk wat hij enige tijd
geleden in Amerika al gezegd heeft: ‘Weet je’ zegt hij, ‘ik voel me automatisch aangetrokken tot
mooie... ik begin ze te zoenen. Het is als een magneet. Ik zoen. Ik wacht niet
eens. Als je een ster bent, dan laten ze het toe. Je kunt alles doen. (...) Grab
them by the pussy. Je kunt alles doen.'
Ik snok nog een laatste keer aan mijn joint, duw de peuk uit en trek de deur
achter me dicht. Zonder haperen schrijf ik in één ruk heel dit verhaal neer, en alle komma's staan meteen goed op hun plaats. Straf
spul zeg! Amazing!
[Deze post dateert van 2017. In 2024 redigeer ik hem opnieuw, ten behoeve van de FB-groep Bredene Retro.]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten