 |
| [Over elk van de dieren, die me ooit in ’t leven vergezeld hebben, kan ik een verhaal vertellen; over mijn duiven↗︎, mijn hond↗︎, mijn slangen↗︎, en nu over mijn katten.] |
De foto toont drie keer Not
Your Negro. Eerst is er de affiche. Hij hangt boven de zetel. Hij hangt
daar niet alleen omdat I Am Not Your
Negro een straffe film is, maar ook omdat ‘nègre’ in ‘t Frans iemand die in andermans opdracht schrijft; een ghostwriter. De
affiche hangt daar om bezoekers duidelijk te maken dat ik alleen nog voor
mezelf schrijf, niet langer voor iemand anders. (Niet dat hier bezoekers komen
hoor.) De tweede Not Your Negro ligt op het kussentje, hij heet Polleke, en laat niet met zich sollen, ook hij is not your negro. De derde Not Your Negro staat op de vensterbank. Hij is van polyester, heet Felix en heeft als enige kwaliteit dat zijn ogen vervaarlijk opflikkeren
als je zijn ballen aanraakt. Hij laat niet met zijn kloten spelen, hij is zeker Not Your Negro. Polleke heeft in ‘t begin erg argwanend naar Felix gekeken, maar inmiddels zijn ze elkaar wel gewend. We leven
nu gedrieën samen, goed beseffend dat we niemands negro zijn. Daar valt verder niets aan toe te voegen, behalve misschien dit kattengedicht.
1 opmerking:
Nu zegt men geloof ik 'not your bitch'. Maar dan mis je het 'nègre'-deel.
Een reactie posten