Wie het huis kent, begrijpt de titel wel. Alle zichtbare buitenmuren bestaan
uit vensterramen, met daarin ruiten, in Oostende ruutten. Ik heb eerder al een
stukje over dat huis geschreven — waar eertijds een fietsenhandel was, vandaar die
vitrines —, u moet maar eens kijken naar Tina en de slang.
Wie nu binnen kijkt ziet beeldhouwwerk van Bart Soubry en aan de muren
hangen doeken van Trui Bernaert. Niet lang
meer, want op zondag 1 december is ‘t finissage van die tentoonstelling.
U moet dan eens komen, ook omdat de Ostend Social Club Avondgenoegen er optreedt,
zoals blijkt uit onderstaande reclame. Wat die advertentie niet zegt is
dit: tijdens dat optreden is er ook een première. Avondgenoegen brengt daar
voor het eerst zijn antikerstpoëem 2019
ten gehore: De sprietvink en de
zelflikkende poes. U zult het daar zien & horen declameren door de
dichter zelve, op muziek van componist-pianist Dimer Geedts. Die uitvoering
grijpt plaats nog voor deze blog het gedicht kan publiceren, want er wordt nog
gewerkt aan de punten en komma’s. Ook vandaag repeteert Avondgenoegen naarstig verder om mijn woorden op een lijn te krijgen met de noten van de componist. Hoever
het duo daarmee staat kunt u horen op de podcast, die haast dagelijks de stand
van zaken bijwerkt: klik hier.
Flor Vandekerckhove
 |
|
— U kunt Ostend Social Club Avondgenoegen
boeken: liefkemores@telenet.be —
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten