Tina en de slang in de Leffingestraat

— Luc Martinsen. Tina en de slang. 1988. Olie op doek. 140 x 110 cm —

Ten oosten van Oostende fiets ik de lange Leffingestraat in. Ik passeer de verpleegsterschool, het gebouw van het hoofdgild Sebastiaan, een fitnesszaal, de tennisterreinen en verder, naarmate de weg in een zijstraat van de Torhoutsesteenweg verandert, alleen nog rijwoningen, doorsnee burgerhuizen, tot… 
Wanneer een hoek mijn aandacht trekt, trek ik de remmen dicht.

Van die hoek kun je veel zeggen, maar niet dat je er een galerie verwacht. Als daar al een collectioneur passeert dan is ’t een die verdwaald is. Het is geen hippe stek, geen miljoenenkwartier, en een uitgangsbuurt is ’t evenmin. Als er aan commercie gedaan wordt dan is het op wijkniveau: bakkerij, café, frietkot… Maar in wat eertijds een fietsenwinkel was hangen nu wel schilderijen en er staat beeldhouwwerk ten toon. Aan de gesloten deur een telefoonnummer.

Wat ik erbij bedenk is dit: iemand heeft geld te over en koopt daar kunst mee. Om dezelfde reden koopt hij ook huizen. In zo’n huis, waarmee hij niet onmiddellijk iets kan aanvangen, brengt hij zijn kunstcollectie onder, waarmee hij evenmin iets kan aanvangen. Mocht je hem daarvan willen verlossen dan kun je bellen. Waarschijnlijk stel ik me dat verkeerd voor en moet je ’t gewoon een pop-up noemen, maar ‘t eerste past beter in de zijstraatsfeer die ik in dit vignet wil oproepen.

Achter de vitrines hangen nogal wat schilderijen waarin ik de hand van Luc Martinsen herken. Veel primaire kleuren, wilde verfstreken, her en der weer afgedekt met dikke verflagen. Achteraan, tegen de wand, hangt een groot doek waarop een vrouw in rode jurk afgebeeld wordt. Ze gaat de confrontatie met een slang aan die haar lijkt te willen kussen. Ik ben onder de indruk. Mij lijkt het een topwerk van Martinsen te zijn, een zeer geslaagde uitdrukking van ’s mans angsten — de vrouw! de slang! De gulzigheid waarmee de kunstenaar die angsten te lijf gaat heeft hier een meesterwerk achtergelaten. Tina en de slang hangt in die zijstraat geenszins op zijn plaats, maar ik ga toch niet naar dat nummer bellen.

Flor Vandekerckhove